Historic center of Mexico City, Miasto Meksyk

Historyczne centrum miasta Meksyk, znane również jako Centro lub Centro Histórico, to centralna dzielnica miasta Meksyk, skupiająca się na Zócalo, czyli głównym placu, i rozciągająca się we wszystkich kierunkach na kilka przecznic, przy czym najdalej wysunięta jest na zachód do Alameda Central. Zocalo jest największym placem w Ameryce Łacińskiej. Może pomieścić do 100 000 osób.

Ta część stolicy leży w okręgu miejskim Cuauhtémoc, ma nieco ponad dziewięć kilometrów kwadratowych i zajmuje 668 bloków. Znajduje się w niej 9000 budynków, z których 1550 zostało uznanych za historycznie ważne. Większość z tych historycznych budynków została zbudowana między XVI a XX wiekiem. Dla celów konserwatorskich podzielono go na dwie strefy. Strefa A obejmuje miasto przedhiszpańskie i jego rozwój od okresu wicekrólestwa do uzyskania niepodległości. Strefa B obejmuje wszystkie inne budowle do końca XIX wieku, które są uważane za niezbędne do zachowania dziedzictwa architektonicznego i kulturowego tego obszaru.

To tutaj Hiszpanie zaczęli budować dzisiejsze miasto Meksyk w XVI wieku na ruinach zdobytego Tenochtitlan, stolicy Imperium Azteków. Jako centrum starożytnego imperium Azteków i siedziba władzy hiszpańskiej kolonii Nowa Hiszpania, Centro Historico zawiera większość zabytków z obu epok, a także wiele muzeów. Dzięki temu zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego.