Peralta, Abasolo

Peralta to prehiszpańskie mezoamerykańskie stanowisko archeologiczne położone w gminie Abasolo, w stanie Guanajuato, tuż obok wsi San Jose de Peralta w meksykańskim stanie Guanajuato. Do stanowiska można dojechać drogą Fed 90 z Irapuato. Około 15,5 km na południe od skrzyżowania z Fed 45 należy skręcić na południowy wschód w trasę Irapuato-Huanimaro. Jedź tą trasą przez około 12,5 km, a następnie skręć na południowy zachód do San Jose de Peralta. Przejedź przez most i skręć w prawo, a następnie jedź drogą wychodzącą z wioski na północny zachód ok. 1 km. Miejsce znajduje się po lewej stronie.

Centrum zajmowało pierwotnie około 130 hektarów ziemi i było domem dla wielu struktur, z których 22 piramidy zostały zidentyfikowane, w tym wielu tarasowych pól uprawnych, które wspierały ludność. Region został początkowo zasiedlony około 100 roku n.e. a centrum osiągnęło swój szczytowy punkt między 300 a 650 rokiem n.e. zanim ludność powróciła do koczownictwa.

Miejsce to jest częścią regionu znanego jako "Tradycja Bajio".

Miejsce to rozwijało się między 300 a 700 rokiem n.e. w czasie gdy Teotihuacan chylił się ku upadkowi, a Tula wznosiła się w górę. Według archeologów miasto podupadło i upadło z powodu nadmiernej eksploatacji okolicznych lasów liściastych i zostało opuszczone około 900 roku n.e. Stanowisko zajmuje 150 hektarów podzielonych na centrum i pięć otaczających je osad. Najważniejszą budowlą jest podwójna konstrukcja świątynna z "Patio Hundido". Inną ważną budowlą jest Główna Struktura, zwana przez niektórych La Mesita lub Recinto de los Gobernantes. Znajduje się tu duży plac, który uważany jest za główny plac miasta. Wśród murów i innych struktur odkryto półkole poświęcone Danza de Voladores.

Peralta i tradycja Bajio są częścią kultury regionalnej, a ich architektura i ceramika różnią się od innych społeczności mezoamerykańskich.

Jego wielkie konstrukcje plasują Peraltę wśród największych obiektów tradycji i zawierają jedno z największych centrów ceremonialnych w regionie.

Bardzo niewiele wiadomo o tych społecznościach zamieszkujących region Bajio, uważa się, że byli oni członkami łowiecko-zbierackich, rybackich grup Chichimec. Obecnie wiadomo, że miejsca takie jak Peralta stanowiły szlaki handlowe łączące środkowy Meksyk z północną i zachodnią Mezoameryką.

Uważa się, że mieszkańcy Peralta tworzyli autonomiczne społeczności rolnicze, które tworzyły sieci społeczne i religijne, prawdopodobnie powiązane więzami rodzinnymi i władzami regionalnymi. Społeczeństwa te handlowały artykułami spożywczymi, koszykami, ozdobami i przedmiotami luksusowymi, takimi jak biżuteria z turkusu, obroże z muszli i przedmioty z obsydianu.

Ponad 1400 lat temu, oprócz Peralty, w regionie istniało pięć innych ważnych miast: San Bartolome, San Miguel Viejo, Tepozán, Loza Los Padres i Peñuelas. Struktury koliste potwierdzają tradycję stałych, starożytnych związków z innymi cywilizacjami. Okrągłe struktury są powszechne w całej prehiszpańskiej Mezoameryce.