Fortaleza de San Carlos de Perote, Perote

Forteca San Carlos to XVIII-wieczna forteca w mieście Perote, w meksykańskim stanie Veracruz. Znana jest również jako Fort San Carlos, Zamek Perote, Zamek San Carlos, Więzienie Perote, Twierdza San Carlos de Perote i Zamek San Carlos de Perote.

Twierdza została zbudowana w latach 1770-1776 przez Manuela de Santistebana jako posterunek strażniczy i miejsce przechowywania skarbów przed wysłaniem ich do Hiszpanii. Po meksykańskiej wojnie o niepodległość pozostałe hiszpańskie oddziały kolonialne stacjonowały w sąsiednim zamku San Juan de Ulúa, co skłoniło generała Guadalupe Victorię do utworzenia 11 października 1823 r. pierwszej uczelni wojskowej w nowym kraju: Perote Military College.

W latach 1841-1844 więziono tu żołnierzy Republiki Teksasu, którzy przeżyli teksańską ekspedycję Santa Fe, masakrę w Dawson i ekspedycję Mier. Około 300 członków nieudanej ekspedycji Santa Fe przetrzymywano w twierdzy zimą 1841-42. Następnie w grudniu 1842 roku zamknięto około pięćdziesięciu mężczyzn, którzy zostali schwytani w San Antonio przez generała Adriána Wolla, w tym piętnastu z kompanii Dawsona. W następnym roku około 160 osób, które przeżyły ekspedycję Mier z lat 1842-43, będącą odgałęzieniem ekspedycji Somervella, po wykorzystaniu ich latem jako robotników do pracy przy budowie dróg w pobliżu miasta Meksyk, zostało przewiezionych we wrześniu 1843 roku do więzienia Perote. Ostatnich z tych teksańskich więźniów, których liczba wynosiła wówczas około 105, zwolniono dopiero rok później, we wrześniu 1844 roku. Wielu z nich zmarło z powodu ran, chorób lub głodu, a kilku więźniom udało się uciec lub zostali zwolnieni wcześniej w wyniku amerykańskich zabiegów dyplomatycznych.

W marcu 1843 r. w kompleksie twierdzy San Carlos zmarł Guadalupe Victoria, który w latach dwudziestych XIX w. pełnił funkcję pierwszego prezydenta Meksyku. Cierpiał na epilepsję i był leczony w Perote.

Podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej w latach 1846-48 wojska amerykańskie zdobyły twierdzę 22 kwietnia 1847 roku. Obsadzono w niej posterunek, który miał chronić przed partyzantami linię komunikacyjną między Veracruz a miastem Meksyk.

Pod sam koniec II wojny światowej, po wypowiedzeniu przez Meksyk wojny sojuszowi państw Osi, obiekt służył jako więzienie dla obywateli niemieckich i włoskich.

Następnie, od 1949 r. do marca 2007 r. twierdza pełniła funkcję więzienia państwowego, po czym została udostępniona zwiedzającym.