Imja Tsho, Park Narodowy Sagarmatha

Imja Tsho to jezioro lodowcowe powstałe po tym, jak w latach 50. XX wieku u podnóża lodowca Imja w jego dolnej części zaczęły zbierać się wody roztopowe. Badania z 2009 roku opisały to jezioro wód roztopowych jako jedno z najszybciej rosnących w Himalajach. Imja Tsho, utrzymywane w miejscu przez morenę czołową, zagraża społecznościom znajdującym się w dolnym biegu rzeki możliwością wystąpienia powodzi wywołanej przez lodowiec.

Imja Tsho zostało uznane za jedno z potencjalnie niebezpiecznych jezior w Himalajach. Znajduje się ono na 27° 53' 55" szerokości geograficznej północnej, 86° 55' 20" długości geograficznej wschodniej i na wysokości 5010 m n.p.m. w regionie Everestu w Nepalu. Zlewnia Imja Tsho zajmuje północno-wschodnią część dorzecza Dudh Koshi. Samo jezioro znajduje się w dolnej części lodowca u zbiegu jego lodowców macierzystych. Lodowiec Lhotse Shar płynie w kierunku południowo-zachodnim. Z drugiej strony lodowiec Imja jest zorientowany w kierunku północno-zachodnim i ma swój koniec na wysokości około 5100 m. Te dwa lodowce łączą się około 3,5 km powyżej końca i płyną na zachód tuż pod szlakiem trekkingowym Imja Tse.

Jezioro zostało po raz pierwszy odwzorowane w postaci kilku stawów na zdjęciu satelitarnym wykonanym w 1962 roku. Łączna powierzchnia stawów wynosiła wówczas około 0,03 km2. Wraz z topnieniem lodowców, w latach 70. stawy połączyły się w jezioro polodowcowe, które od tamtej pory stale się powiększa. Od tego czasu powierzchnia jeziora wzrosła do około 0,8 km2 w 2000 r. przy średnim tempie wzrostu 0,02 km2 rocznie. Na podstawie nowo udostępnionego zdjęcia z 21 listopada 2009 r. w Google Earth, Imja Tsho osiągnęło powierzchnię 1,055 km2, w wyniku czego tempo wzrostu jeziora od 2000 do 2009 r. wzrosło do 0,025 km2 rocznie. Wstępna analiza wykazała także, że nastąpił wzrost powierzchni jeziora o prawie 11% w porównaniu z powierzchnią obliczoną na podstawie zdjęcia satelitarnego otrzymanego w październiku 2008 roku.

W 2016 roku Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju wraz z Armią Nepalu oraz Departamentem Meteorologii i Hydrologii przy wsparciu finansowym Globalnego Funduszu Środowiska zbudował wylot i wypompował ponad 4 miliony metrów sześciennych wody z jeziora.