Synagoga, Münster

Judaizm w Münster ma za sobą ponad 800 lat bogatej historii, co czyni go jednym z najstarszych w północno-zachodnich Niemczech.

Już w XII wieku w Münster działała gmina żydowska z własnym domem modlitwy, który jednak został zniszczony w wyniku pogromów w 1350 roku. Od 1536 r. Żydzi ponownie osiedlali się pod opieką biskupa, ale po jego śmierci w 1553 r. nie udało im się uniknąć wypędzenia. Do XIX wieku w Münster nie było gminy żydowskiej. Od 1616 r. istniał jednak system przepustek, który precyzyjnie regulował zasady wjazdu dla Żydów. W 1662 r. książę-biskup wydał ordynację żydowską w Münster. Od tego czasu w Münster działał tzw. Żyd nadworny, który reprezentował interesy mniejszości w diecezji Münster, ale - sam będąc narzędziem absolutyzmu - nie był w stanie wyegzekwować stałego prawa pobytu w mieście katedralnym.

Dopiero w 1810 r. żydowscy obywatele zaczęli się przesiedlać, walcząc o prawną emancypację w Prusach w XIX w. Ważny rzecznik judaizmu reformowanego, Alexander Haindorf, pracował w Münster i założył tam Żydowsko-Humanistyczną Szkołę Fundacji Marksa-Haindorfa. W czasach Cesarstwa i Republiki Weimarskiej osobistości żydowskie miały znaczący wpływ na życie publiczne miasta, zanim synagoga po raz pierwszy stanęła w płomieniach w 1938 r. w czasach narodowego socjalizmu, a ludność żydowska Münster była następnie prześladowana i mordowana w czasie Holokaustu.

Jednak po II wojnie światowej i upadku reżimu nazistowskiego gmina żydowska zdołała się odrodzić, a już w 1961 r. poświęcono nową synagogę. W 2018 r. wspólnota liczy 589 członków i ponownie stała się częścią wizerunku miasta. Jest członkiem Krajowego Związku Gmin Żydowskich Westfalii-Lippe.