Florentine, Spreewald

Dąb Florentyński, zwany także Dębem Florentyńskim lub w skrócie Florentynką, to martwy dąb angielski rosnący w Bajtogrodzie koło Straupitz w Brandenburgii. Jest on wpisany do rejestru zabytków jako pomnik przyrody.

Drzewo stoi bezpośrednio przy południowym szlaku turystycznym Bajtna. Widać go już z drogi lokalnej Straupitz-Byhleguhre i łatwo do niego dotrzeć z parkingu przy skręcie do Byhlen.

Dąb jest pozostałością po starym hudewaldzie i ma kilkaset lat. Prawdopodobnie wykiełkowała w XII wieku. Liczenie słojów rocznych na martwych lub ściętych starych dębach w bezpośrednim sąsiedztwie wskazuje, że drzewa te miały od 750 do 800 lat. Zgodnie z tablicą umieszczoną na miejscu, dąb florencki jako relikt drzewny nadal ma obwód 8,15 m i wysokość 18 m. Inne źródła podają, że obwód na wysokości 1,30 m wynosi 8,7 m lub 8,35 m.

Podobnie jak większość innych starych dębów w Bajtnie, dąb florentyński został silnie zasiedlony przez chrząszcze bohomazowe, które mogły doprowadzić do jego śmierci po kilkudziesięciu, a nawet kilkuset latach inwazji. Otwory wylęgowe chrząszczy były dobrze widoczne co najmniej do lat 80. ubiegłego wieku. Istnieją dowody na to, że zaraza wiciowa rozpoczęła się w starym dębie w 1936 roku. Jest martwy od 1959 roku. Na drzewie pozostają tylko kikuty najsilniejszych gałęzi.

W latach 60. dąb nadal uważany był za najsilniejsze drzewo w Spreewaldzie.

Nazwa "Florentyna" wywodzi się od Florentyny von der Beeke, żony generała i pana na włościach Straupitz Christopha von Houwald.

W dniu 1 maja 2000 r. obok martwego dębu posadzono nowe drzewo, któremu nadano imię Florentinchen.