Granitz, Southeast Rügen Biosphere Reserve

Granitz to zalesiony grzbiet w południowo-wschodniej części największej wyspy Niemiec, Rugii, pomiędzy nadbałtyckimi kurortami Binz i Sellin. Lasy zajmują powierzchnię 982 hektarów i zostały uznane za rezerwat przyrody. Od 1991 r. są one częścią Rezerwatu Biosfery Południowo-Wschodniej Rugii.

Charakterystyczne dla Granitz są bogate drzewostany bukowe i dębów bezszypułkowych oraz pofałdowany krajobraz moren czołowych, który pod pewnymi względami przypomina krajobraz górski. Od północy i wschodu Granitz graniczy z klifowym wybrzeżem Morza Bałtyckiego. Na południu sąsiaduje z regionem Mönchgut, a na północy z wąskim pasmem Schmale Heide. Na terenie Granitz znajduje się Czarne Jezioro o powierzchni 9,3 ha oraz kilka torfowisk. Wiele nierodzimych drzewostanów iglastych przekształca się w lasy zbliżone do naturalnych.

Przez Granitz nie przebiegają żadne drogi, ale jest tu wiele ścieżek rowerowych i pieszych. Transport lokalny i dojazd do regionu zapewniają kolejka miejska Rugia i kolejka nadmorska Binz.

Na najwyższym punkcie Tempelberg książę Wilhelm Malte I Putbus wybudował w XIX wieku pałacyk myśliwski Granitz. Inne zabytki to Dom Granitz, miejsce pochówku fińskich wojowników i Dąb Krzyżowy.

Nazwa jest prawdopodobnie pochodzenia słowiańskiego i pochodzi od nazwy osobowej Granza, używanej przez plemię Rani, która po raz pierwszy pojawia się jako imię książęce w Saxo Grammaticus w 1168 r. W 1888 r. na wzgórzu Falkenberg, przy drodze z Binz do Sellin, w pobliżu wybrzeża, wybudowano Waldhalle, restaurację turystyczną. Budynek musiał zostać opuszczony i rozebrany w latach 80. XX w. w wyniku zawalenia się wybrzeża. O istnieniu budynku przypominają jedynie nieliczne pozostałości fundamentów na klifowym wybrzeżu Morza Bałtyckiego.