Sarrasani, Drezno

Sarrasani to niemiecki cyrk, który osiągnął światową sławę przed II wojną światową i był rezydentem w Dreźnie, ale stał się również znany jako narodowy cyrk Argentyny w latach separacji Niemiec.

Sarrasani został założony przez Hansa Stoscha, klauna o pseudonimie scenicznym Giovanni Sarrasani, który urodził się w 1873 r. w Poznaniu. Stosch przybył w 1901 r. do Radebeul koło Drezna, a oficjalna premiera cyrku odbyła się w 1902 r. w Meißen. W 1912 r. otwarto budynek cyrku stacjonarnego, który dla Sarrasaniego zaprojektował Max Littmann. Cyrk często występował za granicą i osiągnął światową sławę. Jego znaną wizytówką były słonie, ale cyrk był również znany z Siuksów, którzy byli zatrudniani od wczesnych lat.

W latach 1923-1925 Sarrasani wyruszyło w pierwszą podróż po Ameryce Południowej. W tych latach Stosch-Sarrasani wprowadził również innowacyjne koncepcje marketingowe i napisał fikcyjne opowiadania przygodowe Fahrten und Abenteuer, Mit Sarrasani in Südamerika. Łącznie rozprowadzono około 10 milionów egzemplarzy tych książeczek.

Po śmierci Hansa Stoscha-Sarrasaniego seniora kierownictwo zakładu objął jego syn Hans Stosch-Sarrasani junior. W 1941 roku jego następczynią została wdowa po nim, Trude Stosch-Sarrasani. Teatr Sarrasaniego został zniszczony 13 lutego 1945 roku podczas bombardowania Drezna w czasie II wojny światowej. Trude Stosch-Sarrasani wyemigrowała do Argentyny, gdzie ponownie założyła cyrk w Buenos Aires jako "Circo Nacional Argentino".

Argentyński pisarz Gustavo Bernstein opowiada tę historię w książce Sarrasani, między baśnią a epopeją, fabularyzowanej kronice, w której towarzyszy wędrówce mitycznego cyrku między Europą a Ameryką w kontekście wydarzeń społeczno-politycznych ubiegłego wieku. Książka wyróżnia trzy estetyczne etapy w historii cyrku, w zależności od tego, jakim dyrygentem był jego założyciel Hans Stosch-Sarrasani, jego syn Hans Stoch-Sarrasani lub jego żona Trude Stoch-Sarrasani.