Vorderasiatisches Museum Berlin, Berlin

Vorderasiatisches Museum to muzeum archeologiczne w Berlinie. Znajduje się w piwnicy południowego skrzydła Muzeum Pergamońskiego i posiada jedną z największych na świecie kolekcji sztuki Azji Południowo-Zachodniej. W 14 salach rozmieszczonych na powierzchni 2000 metrów kwadratowych prezentowana jest kultura Azji Południowo-Zachodniej obejmująca sześć tysiącleci. Eksponaty obejmują okres od VI tysiąclecia p.n.e. do czasów podbojów muzułmańskich. Pochodzą one przede wszystkim z terenów dzisiejszego Iraku, Syrii i Turcji, ale pojedyncze znaleziska pochodzą również z innych obszarów. Począwszy od znalezisk z neolitu, kolekcja koncentruje się na znaleziskach z Sumeru, Babilonii i Asyrii, a także z północnej Syrii i wschodniej Anatolii.

Wykopaliska w miastach o dużym znaczeniu historycznym, takich jak Uruk, Szuruppak, Assur, Hattusha, Tell el Amarna, Tell Halaf, Sam'al, Toprakkale i Babilon, stworzyły podstawy kolekcji muzeum. Kolejne nabytki pochodzą z Nimrud, Niniwy, Susy i Persepolis. W muzeum prezentowane są znaleziska z kultur Sumeru, Akkadu, Babilonii, Asyrii, Hetytów i Aramejczyków. Znaleziska te często trafiały do Berlina za pośrednictwem Niemieckiego Towarzystwa Orientalistycznego. W 1899 r. utworzono Dział Bliskiego Wschodu w muzeach królewskich. W 1929 roku zostały one tymczasowo umieszczone w Muzeum Bode i Muzeum Pergamońskim, gdzie od 1930 roku są dostępne dla publiczności. Podczas II wojny światowej prawie nie odnotowano strat związanych z wojną. Ruchome eksponaty, które zostały wywiezione jako łupy artystyczne do Związku Radzieckiego, powróciły do Niemiec Wschodnich w 1958 roku. W 1953 roku kolekcja została ponownie otwarta jako Vorderasiatisches Museum.

Godne uwagi elementy kolekcji to Brama Isztar i Droga Procesyjna z Babilonu, pozostałości starożytnego miasta Babilon, części świątyni Eanna oraz świątynia Inanny w Uruk, zbudowana przez Karaindasha. Muzeum posiada również znaczną liczbę pieczęci i cylindrów z Azji Południowo-Zachodniej, a także teksty pisma klinowego. Posiada ponad 200 listów z Amarny oraz większy fragment tabliczki z Sippar z Eposu o Gilgameszu, który zawiera rady Siduriego, w przeciwieństwie do późniejszych wydań eposu.

Obecnie dyrektorem muzeum jest Barbara Helwing, po Markusie Hilgarcie. Poprzednimi dyrektorami byli między innymi Beate Salje, Walter Andrae, Gerhard Rudolf Meyer, Liane Jakob-Rost i Evelyn Klengel Brandt.