Elisenturm, Wuppertal

Elisenturm to 21-metrowa wieża widokowa w Wuppertalu, położona w parku w paśmie górskim Hardt, na północ od rzeki Wupper.

Wieża otrzymała swoją nazwę na cześć Elżbiety Ludwiki Bawarskiej, zwanej Elisą, żony Fryderyka Wilhelma IV Pruskiego. W 1820 r. fabrykant włókienniczy i radny miejski Engelbert Eller założył nad rzeką Hardt posiadłość wiejską z willą, oranżerią i budynkami fabrycznymi. W 1838 r. na fundamencie starego wiatraka z 1812 r. zbudował wieżę jako obserwatorium astronomiczne. Od około 1850 r. była dostępna dla zwiedzających jako wieża widokowa. Wdowa po Ellerze zapisała posiadłość Niemieckiemu Czerwonemu Krzyżowi, który w 1907 r. przekazał ją miastu Wuppertal. Park otaczający wieżę stał się w 1910 r. częścią ogrodu botanicznego założonego w 1890 r. Po II wojnie światowej Elisenturm był ponownie wykorzystywany jako obserwatorium przez Centrum Kształcenia Dorosłych, ale coraz bardziej niszczał.

Po gruntownej renowacji w latach 60. XX w. wieża jest obecnie udostępniona do zwiedzania z przewodnikiem. Znajdująca się w środku sala kopułowa służy jako sala wystawowa i weselna.