Sankt Nikolaus, Langeoog

Mikołaja to kościół rzymskokatolicki na wschodniofryzyjskiej wyspie Langeoog.

Od czasów reformacji w Langeoog nie było katolików. Dopiero pojawienie się turystyki uzdrowiskowej sprawiło, że od końca XIX wieku na wyspę zaczęli przybywać katoliccy kuracjusze. Od lata 1910 r. w sezonie turystycznym Msze św. odprawiane były w tymczasowych pomieszczeniach przez księży spoza wyspy.

Potrzeby nazistowskich fabryk zbrojeniowych na wybrzeżu, a po zakończeniu wojny napływ wysiedlonych Niemców ze Wschodu dały początek małej wspólnocie katolickiej, która dziś liczy 250 osób. Kościół został zbudowany dla nich, ale jeszcze bardziej dla wczasowiczów, a kamień węgielny położono 15 stycznia 1962 r. Mikołaja, patrona ludzi morza, i został poświęcony przez biskupa Osnabrück Helmuta Wittlera 4 czerwca 1964 r. Plany pochodzą od architekta z Getyngi, Lucy Hillebrand.

Pierwsze prace związane z przebudową i rozbudową zakończono w 1973 r. Po gruntownej przebudowie kościół został konsekrowany przez biskupa Franza-Josefa Bode 23 czerwca 2002 r. Obecnie należy do wspólnoty parafialnej w Küste.

Projekt kościoła to dziób statku wyrastający z ziemi. Wieża ma kształt łodygi. Dzięki temu wśród mieszkańców Langeoog zyskała ona przydomki "Möwenrutschbahn" i "Nonnenrutsche". Od czasu ostatniej renowacji wnętrze jest szerokie i jasne, a przezroczyste szklane okna zapewniają widok na krajobraz wyspy. Krzyż został zaprojektowany jako kierownica.