Ogród Botaniczny, Halle

Botanische Garten der Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg to arboretum i ogród botaniczny utrzymywany przez Uniwersytet w Halle-Wittenberdze. Znajduje się przy Am Kirchtor 3 w mieście Halle, w Saksonii-Anhalt, w Niemczech. W cieplejszych miesiącach jest otwarty codziennie. Wstęp do ogrodu jest płatny.

Początki ogrodu sięgają roku 1698, kiedy to Fryderyk III, książę elektor brandenburski, podarował uniwersytetowi w Halle część swojego hortus medicus. W 1749 r. w ogrodzie znajdowało się 191 gatunków roślin. W 1787 roku został powiększony do obecnych rozmiarów przez Karla Christopha von Hoffmanna, kanclerza uniwersytetu, w odpowiedzi na działania dyrektorów ogrodu Johanna Reinholda Forstera, który uczestniczył w drugiej światowej wyprawie kapitana Jamesa Cooka, oraz Philippa Junga Hansa Caspara. Pod koniec XVIII wieku zbudowano wiele szklarni, a w 1825 roku w ogrodzie znajdowało się około 7000 gatunków roślin. W 1872 r. zbudowano szklarnię tropikalną, a w 1902 r. - szklarnię Wiktorii. W XX w. zbudowano kolejne nowoczesne szklarnie, a stare odnowiono, m.in. w 1994 r. zrekonstruowano szklarnię Victoria. Na terenie ogrodu znajduje się również dawne obserwatorium uniwersyteckie, zaprojektowane przez Carla Gottharda Langhansa.

Obecnie w ogrodzie znajduje się około 12 000 gatunków, w tym systematyczne kolekcje storczyków, bromeliad, roślin mięsożernych, gatunków traw, Mammillaria, Echinodorus i Cryptocoryne. Zawiera również ważną kolekcję roślin Azji Środkowej, zwłaszcza z Mongolii, która jest uważana za jedną z największych tego typu kolekcji poza Rosją i Mongolią, a także zachowuje niektóre rzadkie i wymarłe rośliny, ze szczególnym uwzględnieniem lokalnego regionu Saksonii-Anhalt, w tym Artemisia rupestris, a także egzotyki, takie jak Carlina diae z Krety i Sophora toromiro z Wysp Wielkanocnych.

Ogród jest podzielony na następujące główne obszary: Ogród alpejski z wieloma roślinami wysokogórskimi otacza małą rabatę z roślinami plażowymi i wydmowymi. Rośliny amerykańskie. Rośliny azjatyckie, w szczególności berberysy i irgi. Arboretum, systematycznie urządzone, z bardzo starymi okazami Acer campestre, Gymnocladus dioicus, Juglans nigra, Metasequoia glyptostroboides i Sophora japonica. Rośliny stepowe z regionu wschodniośródziemnomorskiego i Azji Środkowej. Ogród systematyczny, zorganizowany zgodnie z "System der natürlichen Pflanzenfamilien" A. Englera.

W ogrodzie znajdują się również liczne szklarnie, w tym: Szklarnia aridowa - kaktusy i sukulenty z obu Ameryk i Afryki, z mniejszą częścią poświęconą Madagaskarowi. Szklarnia roślin zimozielonych. Oranżeria. Szklarnia tropikalna - liany, epifity i rośliny użytkowe, w tym banan, kawa, pieprz i wanilia. Szklarnia Wiktorii - tropikalne rośliny wodne, w tym mangrowce oraz kolekcje Echinodorus i Cryptocoryne.