Ebertstraße, Berlin

Ebertstraße to ulica w Berlinie, stolicy Niemiec. Biegnie z grubsza na linii północ-południe od Bramy Brandenburskiej do Placu Poczdamskiego w centrum miasta.

Kierując się na południe ulicą Ebertstraße, po prawej stronie widać duży zalesiony park Tiergarten, a po lewej nową ambasadę Stanów Zjednoczonych. Za rogiem Behrenstraße po lewej stronie znajduje się Pomnik Pomordowanych Żydów Europy. Za nim znajduje się Ministergarten, niegdyś ogród na tyłach starego budynku Ministerstwa Spraw Zagranicznych przy Wilhelmstraße, a obecnie liczne nowoczesne biurowce. Na południowym krańcu ulicy, za rogiem Lennéstraße po prawej stronie, znajduje się nowa dzielnica rozrywkowa wokół przebudowanego Placu Poczdamskiego.

Ulica biegnie wzdłuż linii murów średniowiecznej pruskiej twierdzy Berlin, łącząc Bramę Brandenburską z Bramą Poczdamską, która stała w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Potsdamer Platz. Po zburzeniu murów wytyczono ją jako ulicę. Po wojnie austriacko-pruskiej w 1866 roku nazwano ją Königgrätzer Straße na cześć pruskiego zwycięstwa nad Austrią w bitwie pod Königgrätz. Po I wojnie światowej nazwę tę uznano za zbyt militarną i zmieniono ją na Budapester Straße. Po śmierci pierwszego prezydenta Republiki Weimarskiej, Friedricha Eberta, w 1925 r. w 1930 r. zmieniono nazwę ulicy na Ebertstraße, ale w 1935 r. w czasach reżimu nazistowskiego, nazwano ją Hermann-Göring-Straße, na cześć marszałka Rzeszy Hermanna Göringa, którego oficjalna rezydencja znajdowała się w pobliżu.

W połowie lat trzydziestych XX wieku prawie cała ulica została rozkopana pod budowę linii S-Bahn łączącej północ z południem, z Unter den Linden do Yorckstraße, przez Potsdamer Platz i Anhalter Bahnhof. Pomysł takiego połączenia pojawił się już w 1914 roku, ale szczegółowe plany zostały opracowane dopiero w 1928 roku, a na zatwierdzenie trzeba było czekać do 1933 roku. Budowa rozpoczęła się w 1934 r. ale chęć ukończenia jej na Igrzyska Olimpijskie w Berlinie w 1936 r. sprawiła, że zlekceważono środki bezpieczeństwa: 20 sierpnia 1935 r. zawalenie się tunelu na południe od Bramy Brandenburskiej pogrzebało 23 robotników, z których tylko 4 przeżyło. 28 grudnia 1936 r. pożar w pobliżu stacji Potsdamer Platz zniszczył niezbędny sprzęt. Odcinek został ostatecznie otwarty dopiero 15 kwietnia 1939 r.

31 lipca 1947 roku, po II wojnie światowej, zmieniono nazwę ulicy na Ebertstraße. W latach 1961-1989 przez większą część jej długości przebiegał mur berliński.