Bloßstock

Bloßstock to wybitna skała i szczyt wspinaczkowy w paśmie Affensteine w Szwajcarii Saksońskiej. Stanowi najbardziej wysunięte na północ wzniesienie Affensteine i jest oddzielone głębokim wcięciem od Kreuzturmu na południu i przyległej skalistej rafy Langer Horn. Wysoka na ponad 90 m północna ściana opada niemal pionowo, dzięki czemu skała stanowi widoczny z daleka punkt orientacyjny na tyłach Szwajcarii Saksońskiej i jest opisywana jako jedna z najbardziej imponujących wież skalnych w okolicy.

Skała na gołym patyku jest wspomniana już w 1592 r. w serii map Matthiasa Oedera z pierwszego badania Saksonii Elektorskiej. Takie jest też pochodzenie imienia: Bloßer Stock oznaczającego wolną skałę. W XIX wieku czasami błędnie nazywano ją etymologicznie Blauer Stock lub Blaustock.

Po raz pierwszy na skałę weszli Heinrich Wenzel, Robert Püschner i Fritz Gerbing w 1899 roku, podczas pierwszego rozwoju rejonu wspinaczkowego Szwajcarii Saksońskiej. Wspięli się nad Schartenkluft przy pomocy pnia drzewa, a następnie osiągnęli szczyt, wspinając się swobodnie po kominie. Obecnie Wenzelweg jest oceniana na V według saksońskiej skali trudności. Przed I wojną światową powstały inne drogi, takie jak dzisiejsza Fehrmannweg poprowadzona przez Rudolfa Fehrmanna w 1906 roku czy Gipfelstürmerweg, na którą po raz pierwszy wszedł Max Matthäus w 1911 roku. Od tego czasu na Bloßstock powstało ponad 30 kolejnych dróg wspinaczkowych. Herbert Richter w 1958 r. na północnej ścianie o stopniu VIIIa lub Bernd Arnold w 1977 r. na środkowej północnej ścianie. Karlheinz Gonda i Matthias Gäbler również należą do znanych pierwszych wspinaczy dróg na Bloßstock.