Botanischer Garten Schellerhau
Fakty i informacje praktyczne
Botanischer Garten Schellerhau to ogród botaniczny położony w pobliżu wioski Schellerhau przy Hauptstrasse 41, w Altenbergu, w Saksonii, w Niemczech. W cieplejszych miesiącach jest otwarty codziennie; wstęp do ogrodu jest płatny.
Ogród został założony w 1906 r. przez Gustava Adolfa Poscharsky'ego, inspektora Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Dreźnie, jako jego prywatny ogród. Jak napisał później: "O ile mi wiadomo, była to pierwsza próba założenia takiego ogrodu w Erzgebirge. Wybrałem płaskowyż Schellerhau na wysokości 750 m n.p.m.". Zasadził tam gatunki pochodzące z gór Azji, Ameryki Północnej i Kaukazu. Do 1908 r. w ogrodzie rosły 93 drzewa, w tym 19 odmian jabłoni, 9 grusz, 7 śliw, 2 odmiany róż, wiele krzewów i 401 gatunków roślin zielnych.
W 1916 r. ogród został przekazany Forstbotanischer Garten Tharandt, co miało stać się skomplikowaną plątaniną praw własności, która trwa do dziś, a w 1920 r. został włączony do Botanischer Garten der Technischen Universität Dresden jako ogród alpejski. W 1928 roku powiększono go o dwa dodatkowe obiekty o powierzchni 2240 m² i 800 m², a następnie zaczęto skupiać się na florze Erzgebirge, ale w czasie II wojny światowej przestał być użytkowany. Pod koniec wojny z 1026 gatunków roślin odnotowanych w latach 30. XX wieku udało się zidentyfikować jedynie 33 drzewa i 158 krzewów. W 1949 roku został wywłaszczony i odrestaurowany z wielkim rozmachem przez nauczyciela i botanika Fritza Stoppa, który do 1951 roku uprawiał ponad 1000 gatunków, stopniowo powiększając je do około 2000 gatunków, z dobrymi kolekcjami grzybów, porostów i mchów. Finansowanie przez państwo wschodnioniemieckie zostało zlikwidowane w 1991 r. a renowacja ogrodu była kontynuowana w latach 90. w zjednoczonych Niemczech.
Obecnie w ogrodzie uprawia się około 1000 gatunków, ze szczególnym uwzględnieniem gatunków lokalnych zagrożonych wyginięciem. Gromadzi także gatunki północnoamerykańskie i azjatyckie, zwłaszcza z wysokich gór. Kolekcje obejmują rośliny wysokogórskie, takie jak olchy, goryczki alpejskie i trawy, dzwonki, goździki, wrzosy, karłowate sosny, pierwiosnki, rododendrony i skalnice.
Saksonia