North Frisian Barrier Island, Park Narodowy Szlezwicko-Holsztyńskiego Morza Wattowego

Północnofryzyjska Wyspa Barierowa to wspólne określenie trzech wysp barierowych położonych na zachód od niemieckiego Halligen w archipelagu Wysp Północnofryzyjskich. Ławice pełnią funkcję naturalnego falochronu dla Halligen i innych wysp położonych bliżej lądu. Są one niezamieszkane i pozostają jednym z niewielu obszarów na Morzu Wattowym, na które nie ma wpływu bezpośrednia działalność człowieka.

Ławice z północy na południe są: Ławice ulegają ciągłym zmianom i powoli przesuwają się w kierunku wschodniego wybrzeża kontynentalnego. Zmienia się zarówno ich położenie, jak i powierzchnia. W ciągu ostatnich 50 lat wszystkie trzy ławice skorzystały na zwiększeniu swojej powierzchni, ale ich rozwój był bardzo zróżnicowany. W sumie wiatr i woda wyemitowały 43,5 mln m3 piasku na zachodnich wybrzeżach ławic, podczas gdy 32,4 mln m3 zostało zdeponowanych na wybrzeżach wschodnich. Szczególnie ławica Japsand, najmłodsza i najmniejsza z trzech ławic, mogła w ten sposób zwiększać swoją objętość i była najszybciej przemieszczającą się ławicą. Symulacje numeryczne przeprowadzone przez Uniwersytet w Kilonii wykazały prawdopodobieństwo połączenia się ławic Japsand i Norderoogsand do roku 2050. Spowodowałoby to zasypanie piaskiem Hallig Norderoog, a także dużych obszarów równin błotnych, które na dzień dzisiejszy nadal znajdują się na wschód od piasków.

Wysokość szczytów ławic sięga około jednego metra powyżej średniego przypływu. W lecie suchy piasek jest czasami usypywany w wydmy o wysokości kilku metrów. Od czasu do czasu zasiedlają je trawy Elymus. Jednak od 1999 roku na północnym skraju Norderoogsand obserwuje się coraz bardziej stabilną i zróżnicowaną roślinność. Dywan roślinny pomaga gromadzić coraz więcej piasku, dzięki czemu w 2013 r. odnotowano szczytową wysokość wydmy Norderoogsand wynoszącą 3,50 m. Ze względu na ten rozwój, Norderoogsand nazwano nową wyspą.

Wszystkie trzy ławice są rezerwatami przyrody i stanowią ważne miejsce odpoczynku dla ptaków wędrownych, fok i fok szarych. Wraz z Hooger Loch i Rummelloch-West gats, a także Halligen of Norderoog i Süderoog, ławice są popularnym miejscem wypoczynku fok i stanowią jeden z głównych obszarów pierzenia edredona.

Ławice są częścią głównej strefy Parku Narodowego Szlezwik-Holsztyn Morza Wattowego i nie wolno na nie wchodzić, z wyjątkiem północnych obszarów Japsand. W 1985 r. na Süderoogsand ustawiono na drewnianym szkielecie latarnię świetlną. Urządzenie jest zasilane energią słoneczną i posiada schronienie dla rozbitków.