St. Vitus, Löningen

Kościół parafialny św. Wita w Löningen jest jedną z najstarszych fundacji kościelnych w regionie Oldenburg Münsterland. W miejsce średniowiecznego kościoła parafialnego, który stał się zbyt mały, w latach 1809-1813 pod kierunkiem mistrza budowlanego Johana Nepomuka Schmidta wzniesiono przestronny neoklasycystyczny budynek halowy, mieszczący 1200 osób i uważany za największy w Niemczech halowy kościół bez filarów. Kościół jest niezwykły również dlatego, że jako katolicka budowla sakralna nawiązuje do tradycji architektonicznych protestanckich kościołów kaznodziejskich, w których główny nacisk kładzie się na głoszenie słowa. Oprócz funkcjonalnego planu kondygnacji, wnętrze jest powściągliwe, a ambona znajduje się w pobliżu ołtarza na ścianie prezbiterium.

Sześcienna struktura budynku sakralnego, o szerokości wewnętrznej 21,50 m i czterospadowym dachu ze wszystkich stron, była pierwotnie połączona z dzwonnicą po wschodniej stronie chóru, która zawaliła się wkrótce po wybudowaniu i została zastąpiona kilkoma drewnianymi wieżami, z których każda również szybko stała się niestabilna, aż do dzisiejszej masywnej 54-metrowej wieży, która stoi swobodnie obok kościoła na wzór kampanili, ukończonej w 1960 r.

Znaczna część wyposażenia świątyni pochodzi z barokowego kościoła klasztoru franciszkanów w Vechcie, który został zsekularyzowany w 1816 r.