Helena-Kapelle, Bonn

Kaplica Helenki to budynek kościelny w centrum Bonn, uważany za jedyną zachowaną romańską kaplicę domową kurii kolegiackiej w Nadrenii.

Prawdopodobnie została zbudowana około 1160 r. jako kaplica domowa za czasów ówczesnego proboszcza opactwa Cassius, Gerharda von Are, który wprowadził w Bonn kult św. Heleny, i służyła jako pomieszczenie do nabożeństw dla kanoników opactwa Cassius. Kaplica została odnowiona w 1657 r. przez kanonika Johanna F. Fabritiusa.

Podczas bombardowania Bonn w 1689 r. przez elektora brandenburskiego Fryderyka III - późniejszego pierwszego króla Prus Fryderyka I - kaplica została poważnie uszkodzona. Rekonstrukcja rozpoczęła się dopiero w 1752 roku. Uroczysta konsekracja ołtarza odbyła się w 1760 roku. Podczas sekularyzacji, w 1803 r. budynek kościoła stał się własnością prywatną. Od 1905 r. właścicielem jest miasto Bonn. Podczas II wojny światowej kaplica ponownie uległa poważnym uszkodzeniom - sklepienie krzyżowe zostało przesunięte przez ciśnienie powietrza, a malowidła w znacznym stopniu zniszczone przez wilgoć. Kolejna przebudowa trwała do 1949 r. W trakcie prac remontowych w latach 60. XX w. we wnętrzu kaplicy odkryto freski pochodzące prawdopodobnie z XIII-XV w. Odnowiona kaplica Helenów została ponownie otwarta 23 kwietnia 1973 r.

Obecnie kaplica jest otoczona budynkami, dlatego z zewnątrz można ją zobaczyć jedynie z pierwszego piętra sklepu odzieżowego SinnLeffers. Schody w kolumnadzie przy ulicy Am Hof prowadzą do prostej sali modlitewnej o wymiarach 3,5 × 3,5 m, ze sklepieniem krzyżowym, półokrągłą absydą i płytami posadzkowymi z czasów budowy kaplicy. Jest to budynek wpisany na listę zabytków.

W dniu 27 stycznia 2020 r. lokalna gazeta w Bonn donosiła o Helenenkapelle.