Stiftskirche St Servatii und Domschatz, Quedlinburg

Kradzież sztuki średniowiecznej z Quedlinburga została dokonana przez porucznika armii Stanów Zjednoczonych Joe T. Meadora w dniach poprzedzających zakończenie II wojny światowej w Europie. Cenne przedmioty kościelne przechowywane w pobliżu Quedlinburga w Niemczech zostały odnalezione przez armię amerykańską. Umieszczono je pod strażą, ale zaginęło osiem niezwykle cennych przedmiotów, w tym iluminowana rękopiśmienna księga ewangelii z IX w. Samuhel Evangeliar, oraz drukowany ewangeliarz z 1513 r. oba z ozdobnymi okładkami, a także relikwiarze, grzebień liturgiczny z kości słoniowej, flakonik na perfumy wykonany z kryształu górskiego i inne niezastąpione artefakty o znaczeniu historycznym.

Najsłynniejszy iluminowany rękopis związany z miastem, fragment Quedlinburg Itala z V w. znajdujący się niegdyś w kościele, został przeniesiony do muzeum w Berlinie i nie został skradziony.

Zaginione artefakty zaczęły pojawiać się w 1987 roku. Po wielu procesach sądowych i negocjacjach ze spadkobiercami zmarłego wówczas Meadora, zostały one przywrócone prawowitym właścicielom. William Honan, autor i dziennikarz pracujący dla "The New York Times", opublikował w 1997 r. relację z kradzieży i tego, jak dotarł do rodziny Meadorów.