Böttcherberg, Berlin

Böttcherberg w Parku Krajobrazowym Klein Glienicke jest częścią wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego Krajobrazu Berlin-Poczdam, który rozciąga się od Pfaueninsel do Werderu i wraz z pałacami i ogrodami jest od 1990 r. chroniony przez UNESCO jako kompletny zespół.

Wzniesienie o wysokości 67 metrów znajduje się w dzielnicy Wannsee w berlińskiej dzielnicy Steglitz-Zehlendorf, tuż przy Königstraße, między parkiem Klein Glienicke a poczdamskim parkiem Babelsberg. Dawna wieś, a dziś dzielnica willowa Klein Glienicke u podnóża góry należy do Poczdamu, w przeciwieństwie do parku miejskiego o tej samej nazwie, który tutaj rozciąga się jak enklawa na obszarze berlińskiego Wannseeplatte. Berg i dzielnicę willową od parku Babelsberg oddzielają jeziora Griebnitz i Glienicke oraz łącznik między nimi, będący kontynuacją kanału Teltow. Mały "most parkowy", z którego można korzystać naprzemiennie tylko po jednym pasie, łączy obie części krajobrazu.

Książę Karol Pruski zlecił Peterowi Josephowi Lenné zaprojektowanie parku Glienicke. Lenné, który chciał przekształcić okolice Poczdamu w Gesamtkunstwerk, włączył Böttcherberg do planów ogrodniczych. Według projektu z 1832 r. Lenné planował najpierw budowę domku - w rzeczywistości powstał taras widokowy z charakterystycznymi dla twórczości Lennégo osiami widokowymi skierowanymi na jeziora Jungfernsee, Weißer See, Krampnitzsee i Griebnitzsee. W latach 60. XIX w. punkt widokowy zaczęto nazywać Rondell lub Fächeraussicht.

W pobliżu najwyższego wzniesienia znajduje się Loggia Aleksandry, która otwiera się półkoliście na park i została zbudowana przez księcia Karola w 1869 r. dla uczczenia pamięci zmarłej siostry. Loggia, klejnot Böttcherberg, została odrestaurowana po zmianie ustroju. Z punktu widzenia ochrony zabytków ogrodowych pod koniec XX wieku możliwe było również w dużej mierze przywrócenie pierwotnego projektu Lennégo.

W latach 1791-1804 właścicielem góry Böttcherberg był Christian Böttcher, który nadał jej dzisiejszą nazwę. Do 1791 r. nosiła nazwę Alter Weinberg ze względu na winnice znajdujące się na jej zboczach, a wcześniej, kiedy była jeszcze wykorzystywana rolniczo, nazywała się Ackerberg. Od 1928 r. wzgórze należy do Berlina.

Pod względem geologicznym góra Böttcherberg jest częścią berlińsko-brandenburskiego Teltow, płaskiego, pofałdowanego płaskowyżu z warstwą głazów, margli i piasku o grubości do 15 metrów, pozostawioną przez masy wodne topniejących lodowców pomiędzy moreną czołową Fläming lub wyższym biegiem Baruther Urstromtal a berlińskim Urstromtal około 15 000 lat temu w brandenburskim etapie epoki lodowcowej Weichsela.