Altstadt Spandau, Berlin

Altstadt Spandau to historyczne centrum dzielnicy Spandau na zachodnich przedmieściach Berlina, położone na prawym brzegu Haweli, u jej ujścia do Sprewy. Powstała w pobliżu dawnego słowiańskiego grodu podczas niemieckiej ekspansji na wschód na początku XIII wieku. Zamek Spandowe, wzniesiony na wyspie Haweli w celu zabezpieczenia wschodnich granic Marchii Brandenburskiej, został udokumentowany w akcie notarialnym z 1197 r. wydanym przez margrabiego askańskiego Ottona II.

Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 7 marca 1232 r. kiedy to margrabiowie brandenburscy Jan I i Otton III nadali mieszkańcom Spandau kolejne przywileje. Pierwszy kościół jest udokumentowany w 1240 roku; obecny kościół św. Mikołaja został zbudowany pod koniec XIV wieku. Mikołaja został zbudowany pod koniec XIV wieku. Stał się on punktem wyjściowym reformacji protestanckiej w Brandenburgii, kiedy to 1 listopada 1539 roku elektor Joachim II Hektor przeszedł na luteranizm i odprawił tu pierwszą komunię pod obiema postaciami. Gmina żydowska w Spandau istniała od XIII wieku, synagoga jest udokumentowana od 1342 roku.

Elektor Hohenzollernów kazał też chronić miasto przed atakami przez Cytadelę Spandau, renesansową fortecę wzniesioną w miejscu średniowiecznego zamku około 1560 roku. Obwarowana murami dzielnica Altstadt stała się zalążkiem większej Twierdzy Spandau, zbudowanej pod panowaniem pruskim po wojnach napoleońskich na początku XIX wieku, będącej również centrum niemieckiego przemysłu zbrojeniowego.

Obecnie dzielnica Altstadt jest obsługiwana przez stacje Rathaus Spandau i Altstadt Spandau na berlińskiej linii U-Bahn. Na południe od Altstadt znajduje się stacja Berlin-Spandau, obsługiwana przez S-Bahn, koleje regionalne i międzymiastowe.