Bienwald
Fakty i informacje praktyczne
Bienwald to duży zalesiony obszar w południowym Palatynacie w Niemczech, w pobliżu miast Kandel i Wörth am Rhein. Jego zachodnia krawędź wyznacza wschodni zasięg luki wissemburskiej, korytarza otwartego terenu między Bienwaldem a wzgórzami Lasu Palatyńskiego. Na północnym zachodzie las jest ograniczony tzw. "Linią Bydła", biegnącą od Schweighofen do Kandel. Na północy las sięga aż do Hatzenbühl i Rheinzabern. Granica wschodnia biegnie w dużej części wzdłuż brzegu Renu od Jockgrim do Hagenbach i Berg. Granica południowa biegnie doliną rzeki Lauter wzdłuż granicy Francji i Niemiec. Większa część lasu należy do gminy Wörth am Rhein. W swoim największym zasięgu Bienwald ma szerokość ok. 17 km wzdłuż osi wschód-zachód i 11 km z północy na południe. Powierzchnia lasu wynosi około 163 km2. Około jedną trzecią powierzchni lasu stanowią lasy liściaste, a pozostałą część lasy iglaste. Wysokość lasu nad Renem wynosi 100 m n.p.m. a na zachodnich krańcach wznosi się do 150 m n.p.m.
Jedyną miejscowością w Bienwaldzie jest Büchelberg, która leży na polanie w lesie i administracyjnie należy do miasta Wörth am Rhein.
13 sierpnia 1793 r. pod Bienwaldem rozegrała się bitwa w ramach wojny pierwszej koalicji. Wojska austriackie pod dowództwem marszałka Dagoberta Sigmunda von Wurmsera odepchnęły armię francuską i udaremniły odsiecz Moguncji. W marcu 1945 r. w czasie II wojny światowej, VI Korpus USA i francuska 1 Armia zaatakowały niemieckie umocnienia Linii Zygfryda w Bienwaldzie i w ciągu tygodnia ciężkich walk przełamały niemiecką obronę w lesie. W lesie wciąż można znaleźć okopy i ruiny bunkrów z czasów II wojny światowej. Starsze francuskie umocnienia ziemne znajdują się również w południowo-zachodniej części lasu, gdzie graniczy on z rzeką Lauter i Lasem Mundat.
Kwestią sporną jest proponowana budowa wielopasmowej autostrady o kontrolowanym dostępie przez las. Proponowana droga miałaby połączyć francuską autostradę A35 z niemiecką autostradą A65.
W ostatnich latach w Bienwaldzie zadomowiły się żbiki europejskie, często wykorzystując jako schronienie ruiny zniszczonych bunkrów.
Nadrenia-Palatynat
Nadrenia-Palatynat