Leipziger Baumwollspinnerei, Lipsk

Leipziger Baumwollspinnerei to teren przemysłowy w Lipsku, w Niemczech. Na części tego 10-hektarowego terenu w dzielnicy Lindenau znajdują się dziś galerie sztuki, pracownie i restauracje.

Założone w 1884 r. przedsiębiorstwo w ciągu następnego ćwierćwiecza rozwinęło się w największą przędzalnię bawełny w Europie kontynentalnej. W tym czasie w zachodniej części Lipska powstało miasteczko przemysłowe z ponad 20 fabrykami, domami robotniczymi, przedszkolami i terenami rekreacyjnymi. W 1907 r. przędzalnia osiągnęła swój maksymalny rozkwit - na obszarze roboczym o powierzchni ok. 25 arów pracowało 240 tys. wrzecion przetwarzających bawełnę. Pracowało tu do 4 tys. osób, aż do momentu wstrzymania produkcji nici w 1993 r. po zjednoczeniu Niemiec kilka lat wcześniej.

Następnie obszar ten został ponownie zasiedlony przez różnych ludzi, w tym rzemieślników, osoby prowadzące własną działalność gospodarczą, a przede wszystkim artystów, wielu z nich należących do tak zwanej "nowej szkoły lipskiej". Od tego czasu ponad połowa dostępnej powierzchni została ponownie wynajęta na nowe cele.

W tym miejscu osiedliło się dziesięć galerii, centrum sztuki wspólnej i około 100 artystów, a także restauracje, projektanci mody, architekci, drukarze, złotnik, garncarz, klub filmowy, producent porcelany i sklep z artykułami artystycznymi.

W miejscu tym znajdowało się kilka peronów przesiadkowych nieczynnej już linii kolejowej między Lindenau a Plagwitz. Część peronów pozostała nienaruszona.