Rolandsbogen, Bad Honnef

Zamek Rolandseck w dzielnicy Rolandswerth w Remagen był zamkiem na wzgórzu nad Renem, którego zachowane ruiny nazywane są Rolandsbogen. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1040 r. pod nazwą Rulcheseck. Zamek został zbudowany w 1122 r. przez arcybiskupa Kolonii Fryderyka I wraz z klasztorem Nonnenwerth. Wcześniejszy budynek mógł istnieć od 1040 r.

Ruiny zamku Rolandseck znajdują się pod Rodderbergiem, na bazaltowej skale o wysokości 155,2 m n.p.m. nad Doliną Środkowego Renu, dokładnie w jej ostatnim wąskim punkcie na lewym brzegu Renu przed stopniowym rozszerzaniem się na Zatokę Dolnego Renu. Wraz z leżącymi naprzeciwko zamkami Drachenfels i Wolkenburg służył on do zabezpieczenia południowej granicy zamkniętego terytorium arcybiskupstwa kolońskiego w XII w. W XIV wieku stara nazwa została zmieniona na obecną.

Zniszczony w 1475 r. w czasie wojny burgundzkiej, został odbudowany i poważnie uszkodzony przez Szwedów w czasie wojny trzydziestoletniej ok. 1632 r. po czym popadł w ruinę. Zamek zawalił się w wyniku trzęsienia ziemi 19 lutego 1673 r. z wyjątkiem jednego ostatniego okna, tzw. łuku Rolanda.

Na zamku oparta jest średnio-wysoko-niemiecka wersja sagi o Rolandzie, według której rycerz Roland przybywa stąd i pozostawia za sobą pogrążoną w żałobie Hildegundę z Drachenfels, która następnie wstępuje do klasztoru Nonnenwerth - mimo że postać Rolanda, jako wasala Karola Wielkiego, należy umiejscowić w VIII wieku, czyli dobre 300 lat przed powstaniem zamku i klasztoru.