Anguis

Padalce to fascynujące stworzenia, które mogą przypominać węże, ale w rzeczywistości są beznogimi jaszczurkami z rodziny padalcowatych (Anguidae). Ten niewielki rodzaj obejmuje dwa żyjące gatunki: padalca zwyczajnego (Anguis fragilis) i padalca peloponeskiego (Anguis cephallonica), a także do trzech gatunków kopalnych. Zazwyczaj mają szaro-brązowy kolor; samce często wykazują miedziany połysk i czarne paski, podczas gdy samice mogą mieć elektrycznie niebieskie plamy.

Jedną z najciekawszych cech padalców jest ich zdolność do rodzenia żywych młodych. W przypadku zagrożenia mogą odrzucić swój ogon, aby uciec przed drapieżnikami, co jest sprytną strategią obronną. Pomimo wężowego wyglądu, padalce są prawdziwymi jaszczurkami. Można je odróżnić od węży po obecności powiek, małych otworów usznych i języka wciętego na końcu.

Padalce preferują ciepłe, osłonięte miejsca, takie jak lasy, łąki, wrzosowiska, a nawet kompostowniki ogrodowe. Są szeroko rozpowszechnione w całej Europie i części Azji, zwłaszcza w umiarkowanych i wilgotnych klimatach. W chłodniejszych miesiącach, od października do lutego lub marca, hibernują, aby przetrwać zimowe chłody.

Jeśli chodzi o dietę, padalce mają rowkowane zęby idealne do jedzenia miękkich bezkręgowców, takich jak ślimaki, gąsienice, owady, pająki i dżdżownice. Młode padalce mogą polować na ślimaki, jeśli ich skorupki są łatwe do złamania, ale dorośli zazwyczaj ich unikają.

W klasyfikacji systematycznej padalce należą do podrodziny Anguinae i rodzaju Anguis. Rodzaj ten obejmuje gatunki takie jak Anguis cephallonica i Anguis fragilis, a także wymarłe gatunki, takie jak Anguis rarus i Anguis polgardiensis.