Ohar

Ohar zwyczajny, członek rodzaju Tadorna, jest dobrze znanym gatunkiem ptactwa wodnego zamieszkującym regiony euro-syberyjskie Palearktyki. Ptaki te rozmnażają się głównie w strefach umiarkowanych i migrują do subtropikalnych regionów na zimę, niektóre z nich zimują w Maghrebie. Ich nazwa naukowa, Tadorna tadorna, pochodzi od francuskiego słowa "Tadorne" które prawdopodobnie ma celtyckie korzenie i oznacza "łaciate ptactwo wodne" — podobnie jak angielskie określenie "shelduck."

Pod względem wyglądu, ohar zwyczajny przypomina małą gęś z krótką szyją. Charakteryzuje się czerwonawo-różowym dziobem, przeważnie białym ciałem z kasztanowymi plamami, czarnym brzuchem oraz ciemnozieloną głową i szyją.

Ptaki te występują głównie w umiarkowanej Eurosyberii, a wiele z nich migruje do cieplejszych regionów na zimę. Jednak w zachodniej Europie niektóre populacje pozostają na miejscu przez cały rok.

Ohar zwyczajny jest gatunkiem dosyć wszechstronnym pod względem rozmnażania. Gniazduje w norach króliczych, dziuplach drzew, a nawet w stertach siana. Wzdłuż wybrzeży Wielkiej Brytanii i Irlandii są one często widywane na solnych bagnach i estuariach. Morze Wattowe jest popularnym miejscem do pierzenia się, gdzie zbierają się w dużych stadach. W tym czasie dorosłe ptaki pozostawiają swoje młode w tzw. "żłobkach" podczas gdy same tracą i odrastają pióra.

Pod względem zachowania, ohar zwyczajny jest znany ze swoich sprytnych taktyk unikania drapieżników. Zanurza się pod wodą, aby uciec przed niebezpieczeństwem, a dorosłe często działają jako przynęty, aby chronić swoje młode.

Ohar zwyczajny jest objęty ochroną na mocy Porozumienia o ochronie wędrownych ptaków wodnych Afryki i Eurazji (AEWA). Choć rzadko widywany w Ameryce Północnej, zdarzają się sporadyczne obserwacje w USA i Kanadzie.