National Fortifications Heritage, Oslo

Narodowe Dziedzictwo Fortyfikacji jest działem Norweskiej Agencji ds. Osiedli Obronnych odpowiedzialnym za szesnaście fortyfikacji wojskowych w Norwegii uznanych za obiekty dziedzictwa kulturowego. Agencja jest odpowiedzialna za zachowanie charakteru i historii tych obiektów, ułatwiając jednocześnie ich wykorzystanie w celach kulturalnych, biznesowych i rozrywkowych. Lista obejmuje dziesięć twierdz, cztery mniejsze forty i dwie sieci fortyfikacji granicznych. Trzy fortece, Akershus, Bergenshus i Vardøhus, pochodzą z okresu średniowiecza. Pięć obiektów pochodzi z czasów unii z Danią, a pięć zostało zbudowanych w ramach unii ze Szwecją lub po jej rozwiązaniu, jako obrona przed szwedzką inwazją. Trzy forty, Austrått, Møvik i Trondenes, zostały zbudowane przez niemiecki Wehrmacht podczas II wojny światowej jako część Festung Norwegen.

Trzy z fortyfikacji - Akershus, Bergenshus i Karljohansvern - są nadal regularnie wykorzystywane przez wojsko; w Akershus mieści się Ministerstwo Obrony i kwatera główna Norweskich Sił Zbrojnych. Agencja przeprowadziła prace mające na celu poprawę publicznego dostępu do obiektów i ich kulturalnego wykorzystania. Większość obiektów stanowi tereny rekreacyjne dla mieszkańców, a w większości z nich utworzono muzea. Oscarsborg otrzymał scenę operową, a Kongsvinger został częściowo przekształcony w centrum konferencyjne. W 2008 roku fortyfikacje odwiedziły łącznie dwa miliony osób. Niektóre z obiektów są często wykorzystywane do organizacji koncertów i innych wydarzeń kulturalnych. Koszty utrzymania obiektu są dzielone między wpływy z wynajmu, pochodzące z imprez i od najemców, oraz dotacje rządowe.

W raporcie rządowym z 1992 roku zaproponowano, aby czternaście wybranych twierdz stało się bardziej dostępnych dla społeczeństwa, a częściowo także atrakcjami turystycznymi, dzięki współpracy wojskowej i cywilnej. Odpowiedzialność za te obiekty przekazano Narodowemu Dziedzictwu Fortyfikacji, które powstało jako oddział w ramach Norweskiej Agencji Nieruchomości Obronnych. W tym samym roku ministerstwo zaproponowało, aby do listy dodać również nieużywane obiekty z okresu zimnej wojny. W następnym roku dla każdej fortyfikacji opracowano plan konserwacji.