Gamle Stavanger, Stavanger

Gamle Stavanger to historyczna dzielnica miasta Stavanger w Rogaland w Norwegii. Obszar ten składa się w dużej mierze z odrestaurowanych drewnianych budynków, które zostały zbudowane w XVIII wieku i na początku XIX wieku.

Po II wojnie światowej dla Stavanger opracowano nowy plan miasta. Zakładał on zburzenie większości starych, drewnianych budynków w centrum miasta i zastąpienie ich nowymi, nowoczesnymi konstrukcjami z betonu. Jeden głos sprzeciwił się temu planowi i dziś uważa się, że Gamle Stavanger zawdzięcza swoje istnienie Einarowi Hedénowi, ówczesnemu architektowi miejskiemu Stavanger. W 1956 r. rada miasta przegłosowała decyzję o zachowaniu części starego centrum miasta.

Do konserwacji wybrano obszar uznany za najmniej pożądany, składający się z małych, zniszczonych drewnianych budynków położonych po zachodniej stronie Vågen, wewnętrznej dzielnicy portowej Stavanger. Na tym obszarze znajduje się kilka zachowanych drewnianych domów pochodzących z XIX i XX wieku. Niektóre z tych domów są własnością gminy, ale większość jest własnością prywatną. Z biegiem lat okolica zmieniła się z podejrzanej w modną, a dziś jest uważana za idealne miejsce dla osób myślących o mieście i mających poczucie historii. Gamle Stavanger rozrosło się tak, że obecnie obejmuje ponad 250 budynków, z których większość to małe, białe, drewniane domki. W okolicy znajduje się również Norweskie Muzeum Konserw, w którym można zobaczyć typową fabrykę z lat 20. ubiegłego wieku.

Gmina Stavanger otrzymała kilka nagród za ochronę Gamle Stavanger. Podczas Europejskiego Roku Architektury Rady Europy 1975, Gamle Stavanger wraz z historyczną wioską rybacką Nusfjord w Nordland i dawnym miastem górniczym Røros w Sør-Trøndelag, zostały uznane za przykłady tego, jak konserwacja starych budynków może zbiegać się z ich użytkowaniem i jak można je odnowić bez utraty ich charakteru.