Nurzyk polarny

Grubodziób nurzyk, znany również jako nurzyk brunatny, to fascynujący ptak należący do rodziny alk – Alcidae. Jego nazwa honoruje duńskiego zoologa Mortena Thrane Brünnicha. Jest największym przedstawicielem rodziny Alcidae, zwłaszcza od czasu wyginięcia alki olbrzymiej. Można go znaleźć w arktycznych i subarktycznych rejonach półkuli północnej, gdzie licznie zgromadzone na klifach ptaki rozmnażają się.

Te nurzyki są dość uderzające swoim wyglądem: mają czarne głowy, szyje, grzbiety i skrzydła, które kontrastują z ich białymi spodami. Mają długie, spiczaste dzioby i są znane z ostrych, rechoczących odgłosów, zwłaszcza w swych tętniących życiem koloniach lęgowych. Jedną z ich najbardziej imponujących umiejętności jest nurkowanie – potrafią zanurzyć się na głębokość do 150 metrów i pozostawać pod wodą nawet przez cztery minuty. Ich jadłospis składa się głównie z ryb, takich jak dorsze gatunku Gadus oraz dorsz arktyczny, ale jedzą również inne morskie stworzenia.

Jednakże, grubodzioby nurzyk stawia czoła wielu zagrożeniom, takim jak zbieranie jaj, polowania, zanieczyszczenie oraz przypadkowe zaplątanie się w sprzęt rybacki. Pomimo pewnych spadków liczebności, globalna populacja tych ptaków wciąż jest silna, szacowana na od 15 do 20 milionów. Zmiany klimatyczne stanowią poważne zagrożenie ze względu na ich zależność od lodu morskiego przez cały rok.

Chociaż grubodzioby nurzyk nie jest obecnie uważany za gatunek zagrożony, działania ochronne są kluczowe, aby przeciwdziałać tym zagrożeniom i zabezpieczyć ich populacje. Co ciekawe, te ptaki były czasami obserwowane daleko poza swoim zwykłym zasięgiem, pojawiając się jako rzadcy goście w częściach Europy i Ameryki Północnej.