Pardwa górska

Siewka górska, ptak średniej wielkości z rodziny kurowatych, jest znana pod różnymi nazwami w zależności od regionu. W Wielkiej Brytanii i Kanadzie nazywana jest po prostu siewką. W Japonii nosi nazwę raichō i jest nawet oficjalnym ptakiem kilku prefektur. Jej naukowa nazwa, Lagopus muta, ma interesujące korzenie: "Lagopus" oznacza po grecku "zajęcza stopa", co odnosi się do jej opierzonych stóp, natomiast "muta" to po łacinie "niema". Nazwa "ptarmigan" pochodzi od gaelickiego szkockiego słowa "tàrmachan".

Jedną z najciekawszych cech siewki górskiej jest jej sezonowy kamuflaż. Zimą jej pióra stają się białe, aby wtopić się w śnieg, a wiosną zmieniają kolor na brązowy, aby lepiej pasować do skalistego terenu i tundry, w której żyje.

Te ptaki można znaleźć w arktycznych i subarktycznych regionach Eurazji i Ameryki Północnej, zazwyczaj na skalistych zboczach gór i tundrze. Dzięki swoim odległym siedliskom mają niewielu naturalnych drapieżników. Ich dieta składa się z pąków brzozy i wierzby, owadów, nasion i jagód.

Okres lęgowy to ekscytujący czas dla siewek górskich. Samce eksponują grzebienie nad oczami podczas zalotów, a wielkość tych grzebieni jest skorelowana z poziomem testosteronu i sukcesem w rozrodzie. Te ptaki dojrzewają szybko, osiągając dojrzałość płciową już w wieku sześciu miesięcy, i mogą mieć jednorazowo do sześciu piskląt.

Podczas ostatniego zlodowacenia siewki górskie były bardziej rozpowszechnione w kontynentalnej Europie. Obecnie zostały wprowadzone na różne wyspy i spędzają zimy w rosyjskiej Arktyce. Pomimo wyzwań związanych z ich surowym środowiskiem, populacja siewek górskich pozostaje stabilna dzięki ich wysokiej rozrodczości.