Smelting House ruins, Kawau

Ruiny huty na wyspie Kawau, Nowa Zelandia, należą do kopalni miedzi założonej w 1844 roku. Ponieważ występowały problemy ze spalaniem rudy miedzi podczas podróży morskiej do Walii lub Australii, w 1848 r. ogłoszono przetarg na budowę huty. Architekt z Auckland, Walter Robertson, zaprojektował prosty budynek w całości zbudowany z piaskowca Waitematā. Otwarty w lipcu 1849 roku, był pierwszą nowozelandzką hutą. Huta przestała działać we wrześniu 1855 r. a wkrótce potem kopalnia została całkowicie zamknięta.

Po bitwie pod Rangiriri, która była częścią inwazji na Waikato, w budynku przez krótki czas przebywało 183 māoryskich jeńców wziętych w tej bitwie. Pilnowani przez sześciu strażników, uciekli oni we wrześniu 1864 roku i ostatecznie wrócili do Waikato.

Teren huty został zakupiony jako rezerwat w 1977 roku. Ruiny zostały zarejestrowane przez New Zealand Historic Places Trust 24 listopada 1983 roku pod numerem rejestracyjnym 10. Ruiny mają kategorię I. W 2015 roku z trzech stron budynku zachowało się około 50% ścian. Obiekt można zwiedzać wyłącznie łodzią.