Wrights Hill Fortress, Wellington

Wrights Hill Fortress to przeciwbombardowa bateria artylerii nadbrzeżnej na przedmieściach Karori w Wellington w Nowej Zelandii. Została zbudowana w latach 1942-1944 i znajduje się głównie pod ziemią, z licznymi tunelami łączącymi schrony bojowe, stanowiska dział, magazyny, pomieszczenia plot i maszynownię, które w niektórych miejscach znajdują się ponad 50 stóp pod ziemią. Fort miał pomieścić trzy działa 9,2" Mk. XV, ale zainstalowano tylko dwa działa i fort nigdy nie wszedł do akcji. Po zakończeniu II wojny światowej dowódcy fortu wystrzelili z obu dział. Upadek pocisku zaobserwowano w Cieśninie Cooka, więc próbne strzelania uznano za sukces. W 1960 roku, jak na ironię, oba działa zostały sprzedane na złom Japończykom, czyli temu samemu narodowi, przed którym Twierdza Wrights Hill została zbudowana, aby bronić Wellingtona. Konstrukcja fortu jest podobna do baterii Stony Batter i Whangaparaoa 9,2" Mk. XV, znajdujących się w pobliżu Auckland.

Twierdza Wrights Hill znajduje się obecnie w rękach towarzystwa konserwatorskiego i może być zwiedzana przez turystów w Dzień Waitangi, Dzień ANZAC, urodziny królowej i Święto Pracy. Zwiedzanie w innych dniach i godzinach jest możliwe po wcześniejszym uzgodnieniu. Twierdza została wpisana na listę miejsc historycznych kategorii I.