Kopu Bridge

Historyczny most Kopu to jednopasmowy most obrotowy przecinający rzekę Waihou, w pobliżu jej ujścia do zatoki Thames w okręgu Thames-Coromandel na Wyspie Północnej Nowej Zelandii. Most został ukończony w 1928 roku i był częścią State Highway 25. Przęsło wahadłowe pośrodku mostu ma 43 metry długości, a przy całkowitej długości 463 metrów most był najdłuższym i najstarszym mostem jednopasmowym w sieci autostrad stanowych. Jest to również jedyny czynny most obrotowy w Nowej Zelandii.

Jako pierwsza dostępna przeprawa przez rzekę Waihou i główny łącznik między równiną Hauraki a półwyspem Coromandel, most ten jest miejscem o dużym natężeniu ruchu, zwłaszcza w okresie wakacyjnym. Ze względu na stopniowy wzrost natężenia ruchu między Auckland a Półwyspem Coromandel, na początku lat 90. most stał się najbardziej intensywnie wykorzystywanym mostem jednopasmowym w kraju, o natężeniu ruchu wynoszącym średnio 9000 pojazdów dziennie. Ruch na moście był kontrolowany przez sygnalizację świetlną, a most cieszył się złą sławą z powodu kolejek, które tworzyły się w godzinach szczytu, takich jak weekendy wakacyjne, kiedy to zdarzały się trzygodzinne opóźnienia.

W ostatnich latach, zanim zamknięto ją dla ruchu, rzadko używana, ponieważ ruch statków zmalał, nadal można było otworzyć przęsło obrotowe, aby zapewnić kanał o szerokości 15,3 m dla przepływających statków.

Most jest jedynym zachowanym mostem drogowym o przęśle obrotowym w kraju, a Heritage New Zealand wymienia go jako miejsce historyczne kategorii 1, znajduje się on także w Rejestrze Dziedzictwa Inżynieryjnego IPENZ.

W grudniu 2011 r. bezpośrednio na południe od starego mostu otwarto nowy dwupasmowy most. Stary most jest nadal zagrożony rozbiórką. Jednak lokalna grupa, Historic Kopu Bridge Society, od 2011 roku pracuje nad zachowaniem mostu we władaniu społeczności, aby mógł on pozostać jako droga dla pieszych i rowerzystów oraz ostatni działający most obrotowy w Nowej Zelandii.