Port Underwood

Te Whanganui / Port Underwood jest osłoniętym portem, który stanowi północno-wschodnie przedłużenie Te Koko-o-Kupe / Cloudy Bay w północno-wschodniej części Wyspy Południowej Nowej Zelandii, na wschodnim wybrzeżu Marlborough Sounds. Dzięki stosunkowo wąskiemu wejściu od strony południowej i południowo-wschodniej jest ona osłonięta od prawie wszystkich wiatrów. Pierwotnie uważany za część Cloudy Bay, port został nazwany na cześć Josepha Underwooda z firmy żeglugowej Kabel and Underwood na początku XIX wieku.

Istnieją dowody na istnienie dużej populacji Māori w różnych okresach przed przybyciem Europejczyków do Nowej Zelandii. W latach dwudziestych XIX wieku miejscowi Rangitane zostali pokonani przez wodza Ngāti Toa - Te Rauparaha. Fokowce pojawiły się po raz pierwszy około 1826 roku, a zaraz po nich wielorybnicy. John Guard, który w poprzednim roku założył stację wielorybniczą w Tory Channel, w 1828 roku założył stację pomocniczą w Kakapo Bay. Do roku 1840 na tym obszarze przebywało około 150 Europejczyków, co stanowiło prawdopodobnie największe skupisko na Wyspie Południowej w tamtym czasie. W zatoce polowano na duże ilości wielorybów prawobrzeżnych i humbaków, co doprowadziło do wyniszczenia tych populacji i rzadkich obserwacji w zatoce w dzisiejszych czasach.

16 czerwca przybył HMS Herald z majorem Thomasem Banbury na pokładzie, przywożąc traktat z Waitangi do podpisania przez wodzów z Wyspy Południowej. Odbyło się to na wyspie Horahora-Kakahu, tuż przy wschodnim wybrzeżu. Jedyny Europejczyk, który podpisał Traktat jako jeden z cedentów, Joseph Thomas, zięć starszego brata Te Rauparaha, Nohorua, złożył swój podpis 16 czerwca. Sam Nouhora, początkowo niechętny do złożenia podpisu, uczynił to następnego dnia. W dniu 3 października 1964 r. odsłonięto tu pamiątkową tablicę z brązu upamiętniającą to wydarzenie.

Nazwa portu została oficjalnie zmieniona na Te Whanganui / Port Underwood w sierpniu 2014 r.