Manawatu Gorge

Wąwóz Manawatū to stromy wąwóz utworzony przez rzekę Manawatū na Wyspie Północnej w Nowej Zelandii. Wąwóz Manawatū, o długości 6 km, dzieli pasma Ruahine i Tararua, łącząc regiony Manawatū i Hawke's Bay. Znajduje się on na północny wschód od Palmerston North. Jego zachodni koniec znajduje się w pobliżu małego miasteczka Ashhurst, a wschodni w pobliżu miasteczka Woodville.

Jako jedno z niewielu połączeń między wschodnią i zachodnią Wyspą Północną, wąwóz jest ważnym węzłem komunikacyjnym. Przez wąwóz przebiega linia Palmerston North-Gisborne, a także autostrada stanowa nr 3, która jest zamknięta od 2017 roku. Pod względem rekreacyjnym wąwóz jest częścią rezerwatu Manawatū Gorge Scenic Reserve, z różnymi ścieżkami spacerowymi wśród otaczającego go buszu.

Podobnie jak wiele innych ważnych obiektów geograficznych w Nowej Zelandii, powstanie i eksploracja wąwozu Manawatū jest nieodłączną częścią tradycyjnej historii Māori. Zgodnie z tradycją, pierwszym Māori, który odkrył wąwóz był Whātonga, odkrywca z kanu Kurahaupō, który znalazł wąwóz około XII wieku. Europejczycy zaczęli przemierzać wąwóz Manawatū około lat 40. XIX wieku; w 1842 roku biskup George Augustus Selwyn i szef sądu William Martin przeszli przez wąwóz, aby dotrzeć do Wairarapa.