Turoa, Park Narodowy Tongariro

Turoa to pole narciarskie na południowo-zachodniej stronie Mount Ruapehu, najwyższej góry na Wyspie Północnej Nowej Zelandii, w Parku Narodowym Tongariro. Obszar ten był wykorzystywany do uprawiania narciarstwa jeszcze przed ukończeniem Mountain Road, ale pierwsze wyciągi otwarto w 1978 roku.

Znajdują się tu dwa obszary dla początkujących oraz wiele tras dla średnio zaawansowanych i zaawansowanych. Górne pole to mieszanka naturalnych rur, stromych spadków, szybkich równin i łatwiejszych zjazdów, a także kilka parków terenowych. Na dolnym polu znajduje się pojedyncza wąska trasa dla początkujących, Clarry's Track, oraz kilka innych tras dla średnio zaawansowanych. Służą one także jako dojście do bazy z góry i często są zatłoczone. Pole ma powierzchnię 500 hektarów i ma 699 metrów pionowego spadku.

Na pole narciarskie można dojechać Górską Drogą z miasta Ohakune. Droga Górska została zbudowana przez mieszkańców Ohakune, głównie podczas weekendów, po tym jak w 1952 roku założyli oni Stowarzyszenie Drogi Górskiej. Ich celem było udostępnienie południowych stoków Ruapehu dla narciarstwa, częściowo jako branży zastępującej upadający wyrąb lasów, który utrzymywał miasto przez poprzednie dziesięciolecia. Przemianowane obecnie Ministerstwo Robót pomogło w budowie drogi, "podrzucając" przepust przeznaczony do innego projektu drogowego. Droga o długości 17 km została otwarta w 1963 roku. Wije się ona w górę przez przepiękny las, a następnie wychodzi ponad linię drzew i kończy się przy kompleksie parkingów poniżej dolnego wyciągu krzesełkowego.

Od 2000 roku Turoa jest własnością Ruapehu Alpine Lifts, która posiada również pobliskie pole narciarskie Whakapapa, również na górze Ruapehu. Istnieje możliwość przejścia z jednego pola na drugie. Oba pola są obsługiwane razem, z łączonym karnetem na oba pola. Razem są uważane za największy ośrodek narciarski w Nowej Zelandii i prawdopodobnie na półkuli południowej.

W dobry dzień można wejść na szczyt z nartami lub snowboardem w ręku, zobaczyć Jezioro Kraterowe, a następnie zjechać na nartach z powrotem na pole lub do Whakapapa. W pogodny dzień można też zobaczyć górę Taranaki.

W 2007 roku zainstalowano szybką, sześcioosobową kolejkę krzesełkową High Noon Express, która zastąpiła istniejącą kolejkę orczykową na szczyt góry. Po zainstalowaniu wyciąg miał kilka usterek, m.in. wykolejenia liny. Zimą 2010 roku dwa pylony na wyciągu zawaliły się, a wyciąg został przeprojektowany z 15 nowymi, krótszymi pylonami zamiast 10 wyższych pylonów w pierwotnym projekcie i został otwarty w sezonie 2011. Przeprojektowanie wyciągu wymagało przeniesienia starszego krzesełka quadowego o stałym uchwycie, które wcześniej przechodziło pod wyciągiem.