Rabbit Island

Moturoa / Rabbit Island to mała wyspa, która leży w najbardziej na południe wysuniętej części Zatoki Tasmana / Te Tai-o-Aorere, na północnym wybrzeżu Wyspy Południowej Nowej Zelandii. Długa, wąska wyspa ciągnie się ze wschodu na zachód przez 8 kilometrów i zajmuje powierzchnię 15 km2.

Leży naprzeciwko ujścia rzeki Waimea, 7 kilometrów na zachód od Richmond. Powstał około 7000 lat temu, gdy kilka wysp barierowych nagromadziło się w pobliżu ujścia rzeki Waimea. Istnieją dowody obecności Maorysów od ponad 800 lat. Pierwotna roślinność składała się z krzewów tussock i manuka, a w głębi lądu z lasów totara.

Rezerwat rekreacyjny Rabbit Island obejmuje trzy wyspy: Rabbit Island, Rough Island i Bird Island i stał się rezerwatem publicznym w 1908 roku. Wyspa Królicza, ze swoją długą, bezpieczną plażą do pływania, jest popularnym miejscem wypoczynku dla mieszkańców Motueka, Wakefield, Brightwater, Richmond, Māpua, Stoke i Nelson.

Średniej wielkości grobla przecina obszar pływów i łączy stały ląd z Wyspą Króliczą. Za tym mostem znajduje się duży obszar porośnięty trawą oraz znak zagrożenia pożarowego. Duże obszary stosunkowo płaskich wysp pokryte są lasem sosnowym. Na samej plaży znajdują się rozległe i górzyste wydmy piaskowe, na których rosną masy stożkowatych sosen z odsłoniętymi korzeniami, ciągnącymi się przez długi czas wzdłuż wyspy.

Przez Wyspę Króliczą przebiega Szlak Wielkiego Smaku Tasmana, droga rowerowa prowadząca z Richmond do Motueka. Znajduje się tam również nowo utworzony teren jeździecki. Obszar rezerwatu jest zamknięty dla zwiedzających od zmierzchu do 5 rano.

W sierpniu 2014 r. nazwa wyspy została oficjalnie zmieniona na Moturoa / Rabbit Island.