Masti Gate, Lahaur

Fort Lahore to cytadela w mieście Lahore, w Pakistanie. Twierdza znajduje się na północnym krańcu otoczonego murami miasta Lahore i rozciąga się na obszarze ponad 20 hektarów. Znajduje się w niej 21 godnych uwagi zabytków, z których część pochodzi z czasów cesarza Akbara. Fort Lahore został niemal całkowicie przebudowany w XVII wieku, kiedy Imperium Mogołów było u szczytu swojej świetności i bogactwa.

Choć teren fortu Lahore był zamieszkany od tysiącleci, pierwsze wzmianki o warownej strukturze w tym miejscu dotyczą XI-wiecznego fortu z cegły mułowej. Fundamenty współczesnego fortu Lahore powstały w 1566 roku za panowania cesarza Akbara, który nadał fortowi synkretyczny styl architektoniczny, zawierający zarówno motywy islamskie, jak i hinduskie. Dodatki z okresu Shah Jahan charakteryzują się luksusowym marmurem z inkrustowanymi perskimi wzorami kwiatowymi, podczas gdy wielka i kultowa brama Alamgiri fortu została zbudowana przez ostatniego z wielkich cesarzy Mogołów, Aurangzeba, i stoi przed słynnym meczetem Badshahi.

Po upadku imperium Mogołów fort Lahore stał się rezydencją cesarza Ranjita Singha, założyciela imperium Sikhów. Sikhowie kilkakrotnie rozbudowywali fort. Następnie przeszedł pod kontrolę Kompanii Wschodnioindyjskiej, która zaanektowała Pendżab po zwycięstwie nad Sikhami w bitwie pod Gujrat w lutym 1849 roku. W 1981 r. fort został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ze względu na "wybitny repertuar" zabytków z okresu, gdy imperium było u szczytu swej artystycznej i estetycznej świetności.