Sharada Peeth

Sharada Peeth to zrujnowana świątynia hinduistyczna i starożytne centrum nauki znajdujące się w Kaszmirze administrowanym przez Pakistan. Między VI a XII w. n.e. był to jeden z najważniejszych uniwersytetów świątynnych na subkontynencie indyjskim. Znany był przede wszystkim ze swojej biblioteki, a opowieści mówią o uczonych, którzy pokonywali duże odległości, by dotrzeć do jego tekstów. Odegrał on kluczową rolę w rozwoju i popularyzacji pisma Sharada w północnych Indiach, co spowodowało nadanie pismu jego imienia, a Kaszmirowi przydomka "Sharada Desh", co oznacza "kraj Sharada".

Jako jedno z Maha Shakti Peethas, hinduiści wierzą, że jest to duchowe miejsce, w którym znajduje się prawa ręka bogini Sati. Sharada Peeth jest jednym z trzech najświętszych miejsc pielgrzymkowych dla Kaszmirskich Panditów, obok Świątyni Słońca Martand i Świątyni Amarnath.

Sharada Peeth znajduje się około 150 km od Muzaffarabadu, stolicy pakistańskiego Azad Kaszmiru, i 130 km od Śrinagaru, stolicy indyjskiego terytorium związkowego Dżammu i Kaszmiru. Jest oddalone o 10 km od Linii Kontroli, która dzieli pakistańskie i indyjskie obszary byłego księstwa Dżammu i Kaszmiru. Znajduje się na wysokości 1 981 m n.p.m. wzdłuż rzeki Neelum, w wiosce Sharda, w dolinie góry Harmukh, uważanej przez kaszmirskich panditów za siedzibę Sziwy.