Kuroczub

Bażant koklas to fascynujący gatunek ptaka z rzędu kuraków (Galliformes), blisko spokrewniony z cietrzewiami i bardziej odlegle z bażantami. Jest jedynym przedstawicielem unikalnego rodzaju Pucrasia. Ptaki te są dobrze przystosowane do borealnych środowisk, potrafią latać pod górę i przemieszczać się na znaczne odległości. Są znane z monogamicznych związków, choć czasami wykazują tendencję do społecznej poligamii, w której oboje rodzice biorą udział w wychowywaniu młodych.

Pod względem diety, bażanty koklas są głównie roślinożerne, żywią się orzeszkami piniowymi, pędami bambusa i nasionami. Jednakże w cieplejszych miesiącach przechodzą na dietę bogatą w owady. Gatunek ten jest dość zróżnicowany i obejmuje dziewięć uznanych podgatunków. Szczególnie godny uwagi jest P. m. biddulphi, który występuje od Kaszmiru po Kullu w Indiach, a także w Chinach i Mongolii.

Bażanty koklas to ptaki średniej wielkości, zamieszkujące lasy wysokogórskie rozciągające się od Afganistanu po centralny Nepal oraz od północno-wschodniego Tybetu po północne i wschodnie Chiny. Samce bażantów koklas są bardzo efektowne, z srebrzysto-szarym upierzeniem pokrytym aksamitno-czarnymi pręgami, czarną głową, kasztanową piersią i charakterystycznymi białymi plamami na szyi. Samice mają bardziej stonowane, jasno-brązowe upierzenie. Zarówno samce, jak i samice mają długie ogony z jasnymi piórami.

Ptaki te preferują przebywać poniżej linii drzew i wykazują umiarkowany dymorfizm płciowy. Są znane z głośnych odgłosów w sezonie lęgowym i jesienią. Bażanty koklas gniazdują na ziemi i wybierają na nocleg albo drzewa, albo nawisy skalne, co czyni je dość wszechstronnymi w wyborze siedlisk.