Markur śruborogi

Markhor, duży gatunek dzikiej kozy występujący w Azji Środkowej, Karakorum i Himalajach, od 2015 roku jest klasyfikowany jako gatunek bliski zagrożenia na Czerwonej Liście IUCN. To majestatyczne zwierzę, znane ze swoich charakterystycznych korkociągowatych rogów, nosi tytuł narodowego zwierzęcia Pakistanu. Nazwa "markhor" prawdopodobnie pochodzi z języka perskiego, odnosząc się albo do jego rzekomej zdolności do zabijania węży, albo do wężowatego kształtu jego rogów.

Markhor są łatwo rozpoznawalne dzięki dymorfizmowi płciowemu; samce mają dłuższe futro i bardziej imponujące rogi w porównaniu do samic. Te kozy dobrze adaptują się do surowych, górzystych terenów i żywią się zarówno roślinami wypasowymi, jak i gałązkami drzew i krzewów. Ich sezon godowy przypada na zimę, a okres ciąży wynosi od 135 do 170 dni. Żyją zazwyczaj w stadach składających się głównie z dorosłych samic i ich młodych.

Istnieje kilka podgatunków markhora, w tym Astor, Bukharan, Kabul, Kaszmir i Suleiman markhor. Badania wykazały, że markhor mogą krzyżować się z domowymi kozami, co prowadzi do konkurencji o zasoby pokarmowe. Zagrożenia dla nich obejmują drapieżnictwo ze strony ludzi i innych zwierząt, kłusownictwo, utratę siedlisk i polowania trofealne.

Aby zwalczyć te zagrożenia, wprowadzono różne działania ochronne. W Tadżykistanie i Pakistanie utworzono rezerwaty mające na celu ochronę populacji markhora. Co zachęcające, ostatnie badania wskazują, że strategie ochrony, takie jak rezerwaty zarządzane przez lokalne społeczności, przynoszą pozytywne rezultaty. W Indiach markhor cieszy się pełną ochroną na mocy przepisów o ochronie przyrody.