Olśniak himalajski

Himalajski monal, znany również jako monal impeyan lub bażant impeyan, to zachwycający ptak zamieszkujący lasy i zarośla Himalajów, żyjący na wysokościach od 2100 do 4500 metrów. Należy do rodziny kurowatych (Phasianidae) i jest uznawany za gatunek najmniejszej troski na Czerwonej Liście IUCN. W Nepalu jest narodowym ptakiem, znanym lokalnie jako danphe lub danfe. Jego naukowa nazwa upamiętnia Lady Mary Impey, żonę Sir Elijah Impey, brytyjskiego sędziego naczelnego w Bengalu.

Ten duży gatunek bażanta wykazuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samce są pełne kolorów, prezentując metalicznie zielony czubek, miedziane pióra i uderzająco biały kuper. Z kolei samice mają bardziej stonowane kolory, ale wyróżniają się białą plamą na gardle i długimi piórami ogonowymi.

Zasięg himalajskiego monala rozciąga się od Afganistanu i Pakistanu przez Indie, Nepal, południowy Tybet po Bhutan. Zazwyczaj żyją w wyższych strefach umiarkowanych lasów dębowo-jodłowych oraz na alpejskich łąkach, na wysokościach od 2400 do 4500 metrów, ale zimą migrują na niższe wysokości, około 2000 metrów. Te ptaki są dobrze przystosowane do śnieżnych środowisk, żywiąc się korzeniami roślin i bezkręgowcami.

Sezon lęgowy trwa od kwietnia do sierpnia, podczas którego pary tworzą się, aby wychowywać młode. Zimą te ptaki zbierają się w duże stada i razem nocują. Jednakże są zagrożone przez kłusownictwo i zakłócenia ze strony człowieka, zwłaszcza w regionach takich jak zachodnie Himalaje i Himachal Pradesh. Polowanie na piękne pióra czubka samców było poważnym problemem, dopóki nie zostało zakazane w 1982 roku.

Chociaż himalajski monal nie jest uznawany za zagrożony w Pakistanie, nadal stawia czoła wyzwaniom ochronnym z powodu kłusownictwa dla jego piór czubka, które są cenione jako symbole statusu. Podejmowane są wysiłki na rzecz ochrony tego wspaniałego ptaka i jego siedliska przed zagrożeniami ze strony człowieka, aby zapewnić, że będzie dalej prosperować na wolności.