Fakty o: Sęp uszaty
Sęp uszaty – gatunek dużego ptaka padlinożernego z podrodziny jastrzębi w rodzinie jastrzębiowatych, jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju Torgos.
Zasięg występowania
Sęp uszaty występuje w zależności od podgatunku:
Etymologia
- Torgos: gr. τοργος torgos „sęp”.
- Setogyps: łac. saeta lub seta „jeżyć się”; gr. γυψ gups, γυπος gupos „sęp”.
- Otogyps (Otagyps): gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; γυψ gups, γυπος gupos „sęp”.
- tracheliotos: gr. τραχηλια trakhēlia „poślednie mięso i chrząstki z karku”, od τραχηλος trakhēlos „szyja”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”.
- auricularis: średniowiecznołac. auricularis „ucho, uszaty”, od łac. auricula „ucho”, od zdrobnienia auris „ucho”.
- nubicus: nowołac. Nubicus „Nubijczyk”, od łac. Nuba „Nubijczyk”.
- negevensis: pustynia Negev, południowy Izrael.
Morfologia
Osiąga długość ciała 115 cm, rozpiętość skrzydeł 280 cm; masa ciała 5400–9400 g. Ubarwienie: wierzch brązowy, spód skrzydeł ciemny z białawym pasmem z przodu, spód tułowia białawy, długie beżowe i prawie czarne pióra na piersi. Głowa nieopierzona, czerwona, ogon klinowaty. Sęp uszaty dysponuje najmocniejszym dziobem spośród afrykańskich sępów, pozwalającym mu przedrzeć się przez grube i twarde skóry dużych ssaków, z którymi nie radzą sobie inne sępy.
Chiny