Theresienstadt family camp, Auschwitz-Birkenau

Obóz rodzinny Theresienstadt, zwany też czeskim obozem rodzinnym, obejmował grupę żydowskich więźniów z getta w Theresienstadt w Czechosłowacji, przetrzymywanych na odcinku BIIb obozu koncentracyjnego Auschwitz II-Birkenau od 8 września 1943 do 12 lipca 1944. Niemcy utworzyli ten obóz, aby zmylić świat zewnętrzny co do ostatecznego rozwiązania.

Więźniowie, wywiezieni z getta w siedmiu transportach we wrześniu i grudniu 1943 r. oraz w maju 1944 r. nie byli poddawani selekcji w momencie przybycia do obozu, co było sytuacją niespotykaną w Auschwitz, i otrzymali szereg "przywilejów", m.in. utworzono blok dziecięcy, który był jedyną próbą zorganizowanej edukacji w Auschwitz. Mimo to warunki bytowe były nadal złe, a śmiertelność wysoka. Większość mieszkańców, którzy nie umarli z głodu lub chorób, została zamordowana podczas likwidacji obozu w dniach 8-9 marca oraz 10-12 lipca 1944 r. Pierwsza likwidacja była największą masową akcją w obozie. Pierwsza likwidacja była największą masakrą obywateli czechosłowackich w historii. Z 17 517 Żydów deportowanych do obozu rodzinnego wojnę przeżyło tylko 1 294.