Chorizo

Charakterystyka

Jest zbiorczą nazwą całej grupy hiszpańskich kiełbas, których cechą wspólną jest wykorzystanie słodkiej papryki wędzonej i suszonej pimienton jako głównej przyprawy. Poszczególne typy chorizo różnią się między sobą stopniem zmielenia, wielkością (średnicą), pikantnością, rasą świń, z których została wykonana, a także sposobem przygotowania i spożycia. Wyróżnia się między innymi:

• Chorizo Sarta - chorizo surowe, dojrzewające, o średnicy około 3-5cm. Jedzone jako wędlina na surowo, a także jako ważny składnik potraw ciepłych nadający im wyrazisty, lekko paprykowy smak i zapach.
• Chorizo Fresco - chorizo surowe, nienadające się do spożycia bez obróbki termicznej. Najbardziej aromatyczne ze wszystkich rodzajów chorizo, po podgrzaniu i dodaniu do potraw nadaje niepowtarzalnego aromatu. Niezbędny składnik tradycyjnych hiszpańskich potraw jednogarnkowych (takich jak cocido madrileño czy fabada asturiana). Występuje w wersji dulce (łagodna) i picante (ostra).
• Chorizo Iberico - chorizo suszone, przygotowywane wyłącznie z wieprzowiny pozyskanej ze świń rasy iberico. Jedzone najczęściej bez dodatków lub jako składnik tapas. Najbardziej luksusowy i pożądany produkt z kategorii chorizo.
• Chorizo Vela - bardzo popularny i przystępny cenowo rodzaj chorizo. Kiełbasa grubo mielona, w przekroju dość szeroka (ok. 10cm średnicy), w sztucznej osłonce. Jedzona jako codzienna wędlina.
• Chorizo Cular - produkowana wyłącznie z szynki świń iberyjskich (cerdo ibérico). Wytwarzana w rejonie Salamanki.

W USA bardziej znane są odmiany latynoamerykańskie, takie jak argentyńska, karaibska czy meksykańska, a to za sprawą znaczącego eksportu do tego kraju. Istnieje również portugalska odmiana chorizo, która nazywa się chouriço. W Meksyku chorizo używane jest powszechnie do sporządzania potrawy serwowanej na śniadanie – chorizo con huevos (hiszp. chorizo z jajkami), odmiany jajecznicy z kiełbasą.

W hiszpańskim slangu chorizo oznacza "złodzieja".