Culebrita Lighthouse

Latarnia morska Culebrita jest jedyną zachowaną budowlą z czasów hiszpańskich na archipelagu Culebra. Budowę latarni rozpoczęto 25 września 1882 roku, a zakończono 25 lutego 1886 roku. Korona hiszpańska zbudowała latarnię, aby zabezpieczyć swoje prawa do głównej wyspy Culebra. Jest to najbardziej wysunięta na wschód latarnia poza kontynent Puerto Rico. Kierowała ona żeglugę przez Przejście Dziewicze i cieśninę Vieques, łącząc się w systemie świateł Portoryko ze światłem na Przylądku San Juan.

Znajduje się na Culebrycie, długiej na milę i szerokiej na pół mili zatoce u wybrzeży Culebry, wyspy-miasta Puerto Rico.

Była to jedna z najstarszych działających latarni morskich na Karaibach do 1975 r. kiedy to Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych i Straż Przybrzeżna zamknęły obiekt. Straż Przybrzeżna Stanów Zjednoczonych zastąpiła latarnię sygnalizatorem świetlnym zasilanym energią słoneczną.

Latarnia morska Culebrita została wpisana do amerykańskiego Krajowego Rejestru Zabytków 22 października 1981 r. jednak do tej pory nie podjęto żadnych prac związanych z jej utrzymaniem. W 1989 r. huragan Hugo wyrządził rozległe szkody, a w 1995 r. wieża została zniszczona przez huragan Marilyn. Od 1994 r. Fundacja Culebra stara się przyciągnąć uwagę władz lokalnych i federalnych, aby uratować latarnię, ale jej działania nie przynoszą większych rezultatów. Latarnia jest zagrożona zawaleniem.