Punta Tuna Light, Maunabo

Punta Tuna Light to zabytkowa latarnia morska położona w południowo-wschodniej części miasta Maunabo w Portoryko, na wąskim cyplu w najbardziej wysuniętym na południowy wschód punkcie wyspy. Po raz pierwszy zapalono ją w 1892 roku, a w 1989 roku została zautomatyzowana. Była to latarnia morska trzeciego rzędu, pełniąca funkcję głównego światła łączącego południowy i wschodni system świateł na wyspie. Projekt został sporządzony przez Joaquina Gisberta w 1890 roku. Budowę latarni nadzorował początkowo Adrian Duffaut. Budowano ją od 13 marca 1891 roku do 29 września 1893 roku. Ostateczna budowa została przejęta przez Hiszpański Urząd Inżynierów, jak wynika z adnotacji historyka Carlosa Morala. Pierwotnie nosiła nazwę Faro de Mala Pascua, od przylądka na zachodzie. Później przeniesiono ją i przemianowano na punkt, w którym znajdował się plac budowy, aby światło mogło pełnić podwójną funkcję, ostrzegając statki przed rafą Sargenta. 8 sierpnia 1899 r. latarnia została uszkodzona przez huragan San Ciriaco, a miasto doznało poważnych zniszczeń. 12 kwietnia 1900 roku na mocy ustawy Kongresu jurysdykcja Służby Latarniczej została rozszerzona na terytorium Puerto Rico oraz przyległe wody amerykańskie. 1900 Zarząd Latarni Morskich przejął nadzór nad latarniami Portoryko. 13 września 1928 r. niszczycielski huragan San Felipe II uderza w latarnię, która znów stoi stabilnie, ale zabudowa miejska zostaje niemal całkowicie zniszczona. Po raz kolejny latarnia została uszkodzona przez huragan Maria 20 września 2017 r. Uszkodzeniu uległa obudowa latarni, fasada zewnętrzna i otaczająca ją roślinność, a niektóre drzewa zostały całkowicie powalone. W 1981 r. obiekt został wpisany do amerykańskiego Krajowego Rejestru Zabytków. W 2007 r. rząd Portoryko wykupił teren w pobliżu latarni, aby utworzyć na nim rezerwat przyrody. Obiekt jest obecnie restaurowany przez miasto Maunabo i udostępniony do zwiedzania. Światło nie działa, a soczewka wydaje się zaginiona. Latarnia jest w stanie ruiny i zamknięta, ale nadal można ją oglądać z okolicznych posesji.

W czerwcu 2011 r. General Services Administration udostępniła Punta Tuna Light bez żadnych opłat organizacjom publicznym, które chcą je zachować.