Darlington Dam, Park Narodowy Addo Elephant

Zapora Darlington, zwana też jeziorem Mentz, to zapora typu grawitacyjnego znajdująca się na rzece Sundays, w pobliżu Kirkwood, w regionie Eastern Cape w Republice Południowej Afryki. Została ukończona w 1922 r. i napełniona dopiero w 1928 r. Opóźnienie to było wynikiem rozległej suszy.

Głównym celem budowy zapory było zapewnienie odpowiednich i stałych dostaw wody do nawadniania na dużą skalę na żyznych terenach, zwłaszcza poprzez magazynowanie i kontrolowanie wód powodziowych. W 1917 roku utworzono Zarząd Nawadniania Rzeki Sundays, który w 1918 roku przejął projekt od rządowego Departamentu Nawadniania. Budowa napotkała wiele przeszkód, takich jak brak materiałów i maszyn, niedobory spowodowane I wojną światową, nieodpowiednia siła robocza, epidemia grypy w 1918 roku, dżuma, bardzo trudne warunki logistyczne i susza. Opóźnienia w realizacji spowodowały poważne problemy finansowe przedsiębiorstw irygacyjnych i w końcu państwo musiało przejąć długi irygatorów, a 2 350 000 funtów musiało zostać umorzone.

Pierwotnie tama miała pomieścić 142 mln m3. Wysoka wydajność osadowa rzeki Sundajs oznaczała, że dostarczanie osadów do basenu zbiornika szybko zmniejszyło jego pojemność. W związku z utratą pojemności zbiornika, w 1935 roku podwyższono ścianę zapory o 1,5 m, a w latach 1951/52 ponownie o 5,8 m. Odbudowana tama została otwarta 26 kwietnia 1952 roku przez ówczesnego Ministra Gruntów i Irygacji, J.G. Strydoma, a prace nadzorowała Rada Irygacyjna Rzeki Sundays, której inżynierem konsultantem był J.Kevin Murphy. Do 1979 roku zbiornik utracił 41,47% swojej pojemności projektowej, a za ścianą zatrzymano ~135 870 000 m3 osadów.

Zbiornik ma obecnie pojemność 187 000 000 metrów sześciennych i ścianę o wysokości 35,3 metra. Jego głównym przeznaczeniem jest nawadnianie, użytek przemysłowy i domowy.

Poważna susza w latach 1966 i 1967 uwydatniła konieczność jak najszybszego rozpoczęcia prac nad Kanałem Skoenmakers, który połączy Wielką Rzekę Rybę z Zaporą Darlington. W związku z oczekiwanym wzrostem nawodnień poniżej tamy Darlington oraz zapotrzebowaniem na wodę w aglomeracji Port Elizabeth, podjęto decyzję o zastąpieniu stacji pomp Wellington Grove jazem De Mistkraal w górę rzeki Wellington Grove oraz krótkim odcinkiem kanału łączącego do początku Kanału Skoenmakers.