Blaauwberg Conservation Area, Kapsztad

Rezerwat przyrody Blaauwberg został ogłoszony lokalnym i prowincjonalnym rezerwatem przyrody w 2007 roku. Z rezerwatu roztaczają się widoki na zbocza porośnięte fynbosem, na miasto, na siedem kilometrów skalistego i piaszczystego wybrzeża oraz na ocean i dalej. Rezerwat jest jednym z niewielu punktów widokowych na świecie, z którego można zobaczyć dwa obiekty ogłoszone światowym dziedzictwem kultury, a mianowicie Górę Stołową i wyspę Robben.

Rezerwat przyrody Blaauwberg chroni trzy zagrożone typy roślinności: Cape Flats dune strandveld, Swartland shale renosterveld i Cape Flats sand fynbos. Bogata różnorodność biologiczna obejmuje tereny podmokłe, 624 gatunki roślin, 41 gatunków ssaków, 166 gatunków ptaków, 30 gatunków gadów i cztery gatunki płazów. Rezerwat jest jednym z niewielu rezerwatów przyrody miasta Kapsztad, w których można spotkać mysz białogłową Mystromys albicaudatus i sardynkę Orycteropus afer.

Holotyp Scelotes montispectus został zebrany w Rezerwacie Przyrody Blaauwberg. Występuje tu również populacja Mystromys albicaudatus wymieniona jako zagrożona w najnowszej Czerwonej liście ssaków Afryki Południowej, a także łącznie osiem gatunków fauny z Czerwonej listy.

Na terenie obecnego rezerwatu o powierzchni 1445 ha znajdują się dowody wczesnego zasiedlenia przez człowieka, w postaci kurhanów muszlowych datowanych na około 15 000 lat. W rezerwacie znajduje się także miejsce bitwy pod Blaauwberg w 1806 r. kiedy to Brytyjczycy po raz drugi przejęli Przylądek od Holendrów i utrzymali go aż do uzyskania niepodległości przez RPA. Na wzgórzu Blaauwberg w czasie II wojny światowej wybudowano kilka budynków, w tym stację radarową, punkt obserwacyjny i mesę.

Od momentu powstania Blaauwberg Conservation Area ochrona przyrody na tym terenie postępuje bardzo szybko. Proste pachołki na nadbrzeżnych parkingach uniemożliwiły samochodom 4x4 wjazd na plażę i jazdę po niej, a zagrożona roślinność już się odrodziła i powrócił Haematopus moquini. Nielegalne pojazdy nie tylko zagrażały roślinności i Haematopus moquini, ale także zniszczyły wiele zbiorników muszli.

Obszar chroniony jest również wykorzystywany do celów rekreacyjnych, takich jak surfing, turystyka piesza, windsurfing, obserwacja wielorybów i pikniki.