Chogray Reservoir

Zbiornik Chogray to sztuczny zbiornik na rzece East Manych na granicy Kraju Stawropolskiego i Kałmucji w południowej Rosji.

Zbiornik o długości 49 km został zbudowany w latach 1969-1973, głównie w celu zaspokojenia potrzeb lokalnego rolnictwa nawadnianego. Jego powierzchnia wynosi 185 km kwadratowych, a objętość 0,7 km sześciennych. Poza wodą naturalnie doprowadzaną przez dopływy rzeki Manych Wschodnich, zbiornik pobiera wodę z rzeki Terek i rzeki Kuma przez kanał Kuma-Manych, który został ukończony kilka lat przed budową zbiornika.

Później zbudowano kolejny kanał irygacyjny - Główny Kanał Czernyje Zemli, który pobierał wodę ze zbiornika Chogray dalej na wschód i północ, do Kałmucji.

W 2008 roku, po prawie 40 latach eksploatacji, stwierdzono, że zbiornik wymaga gruntownej konserwacji, podobnie jak wiele innych zbiorników tego typu w okolicy. W pewnych warunkach wody są zanieczyszczone przez zakwity toksycznych sinic.

Ponieważ East Manych nie jest połączony w sposób żeglowny z żadnym innym akwenem, dostarczenie łodzi lub innej dużej instalacji pływającej do Zbiornika Chogray byłoby nietrywialnym zadaniem. Taką operację przeprowadzono w 1976 r. kiedy do zbiornika należało dostarczyć dwa duże pływające agregaty pompowe o wadze odpowiednio 320 i 280 ton metrycznych, które miały być wykorzystane przez miejscowych irygatorów. Zostały one przetransportowane łodziami z Donu drogą wodną rzeki West Manych do jeziora Manych-Gudilo - końca istniejącej żeglownej drogi wodnej - skąd przy użyciu specjalnych ciężkich przyczep przewieziono je 85 km lądem. Trzydzieści lat później ta historia była nadal pamiętana na miejscu.